سید ابوالفضل موسویان: اجبار حکومت تنها مربوط به حقوق عمومی است و در مسائل دینی با توجه به آیات قرآن کریم، اکراه و اجباری در دین وجود ندارد و پیامبر اسلام (ص) هم نمی تواند مردم را مجبور کند.
به گزارش ایرنا، حجت الاسلام والمسلمین سید ابوالفضل موسویان یکشنبه شب در نشست مجمع عمومی حزب اراده ملت ایران شعبه قم خاطرنشان کرد: در برخی زمینه های حقوق عمومی، اگر حکومت قدرت نداشته باشد و اعمال زور نکند نمی تواند حکومت کند، به صورت طبیعی باید جلو خلافکار و فساد را گرفت، بنابراین مساله فشارهای حکومتی در این زمینه یک وجهی پیدا می کند ولی باید دید حوزه این اجبار تا کجا هست؟
وی بیان داشت: مطابق سیره پیامبر اسلام (ص)و امام علی(ع)، اجبار مربوط به حقوق عمومی است و در غیر این صورت، حکومت حق ندارد مردم را اجبار کند که چگونه فکر کنند، چگونه بیاندیشند و یا آنگونه که آن حکومت می خواهد فکر کنند.
موسویان گفت: ممکن است برخی حکومت های دیکتاتوری حتی در اینکه افراد چگونه بیاندیشند هم اجبار داشته باشند ولی این از اسلام و سیره حضرت علی (ع) استخراج نمی شود. وی ادامه داد: در زمان حضرت علی (ع) هیچ اجباری مبنی بر اینکه همه باید حکومت حضرت را بپذیرند وجود نداشت و برخی که با ایشان بیعت نکردند هم آزاد بودند و کسی کاری به آنها نداشت.
موسویان خاطرنشان کرد: در تصمیمات حکومت، آنچه که حتی ممکن است به سرنوشت جامعه باز گردد از نظر اعتقادی، ما هم ملزم نیستیم که هر چه می گویند اعتقاد داشته باشیم. وی ادامه داد: در جنگ های حضرت علی (ع) با معاویه و مردم یثرب، دو گروه از شخصیت های ممتاز حضرت علی (ع) این جنگ را نپذیرفتند و گفتند برای ما توجیه ندارد، البته اینها باید مطالعه می کردند و بررسی های خود را انجام دادند، ولی حضرت علی(ع) آنها را مجبور به پذیرش این جنگ نکرد.
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم گفت: در موردی دیگر 200 نفر جمع شدند و گفتند یا علی (ع) ما این جنگ را نمی پذیریم و از شما جدا می شویم و بررسی می کنیم، اگرحق با شما بود، یاری می کنیم و اگر حق با طرف مقابل بود به آنها می پیوندیم.
موسویان اظهار داشت: حضرت علی(ع) میدان را برای همه باز گذاشتند، به این افراد اجازه داند که بررسی کنند، در برخی نظام هایی که ادعای دموکراسی دارند این آزادی ها را قبول نداشته باشد ولی الگوی ما پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) است.وی گفت: در زمان حضرت علی (ع) عده ای در مسجد نماز تراویج می خواندند و حضرت علی(ع) جلو مسجد مامور نگذاشت بگویند نباید کسی وارد شود، ایشان فقط به آنها پیام داد که این کار خلاف شرع است.
