صحتی سردرودی: ظلم و ریاکاری برخی از مسلمانان را به حساب اسلام نگذارید/ در مقابل زورگویان بایستید و آنان را رسوا کنید.
پژوهشگر و محقق حوزه علمیه قم گفت: بزرگترین درس فاطمه زهرا(س) این است که حساب مسلمانانی که ظلم می کنند را از اسلام جدا کنیم، دین را از دولت، حق را از حکومت و خیر و خوبی را از خلافت تفکیک کنیم. اگر جوانان و نسل امروز و فردا از یک صنفی فرضاً از ما روحانیون ظلم، ریا و تزویری دیدند به حساب قرآن و خدا نگذارند و نگویند که اسلام در ذات خود این رذایل را دارد؛ فاطمه زهرا (س) تا پایان عمر خویش دست به بت شکنی بت های زنده و جاندار زد تا این آموزه ها را برای همگان باقی بگذارد.
حضرت زهرا(س) با خطبه های خود استبداد دینی را رسوا کرد
حضرت فاطمه(س) با وصیت معنادار خویش درس بزرگی به مسلمانان داد
حضرت زهرا (س) بنیانگذار گریه سیاسی و عزاداری اجتماعی
فاطمه (س) تأکید داشت ظلم و جنایتی که هر خلافت و حکومتی دینی انجام می دهد، ربطی به اسلام ندارد
جوانان اگر از صنفی ریا و تزویر می بینند، به حساب قرآن و خدا نگذارند
حساب مسلمانانی که ظلم می کنند را از اسلام جدا کنیدحجت الاسلام و المسلمین محمد صحتی سردرودی در گفت وگو با شفقنا اظهار کرد: بیشتر در تاریخ، فاطمه زهرا(س) با خطبه ها و اعتراضات خود به خلافتی که بعد از رحلت پدرش رسول الله(ص) پا گرفت، شناخته شده است. بزرگترین اقدام اجتماعی که حضرت فاطمه(س) در زندگانی خود انجام داده، بنیانگذاری مبارزه با استبداد دینی یا بنیانگذاری مکتب اعتراض در تاریخ مسلمانان است.
وی ادامه داد: پس از رحلت رسول خدا(ص) در سقیفه عده ای جمع شدند و دور از چشم اکثریت مسلمانان خواستند برای حکومت کسی را تعیین کنند. در آنجا بسیاری غایب بودند و در مسجد پیامبر(ص) این تصمیم گیری را انجام ندادند بلکه زیر یک (به اصطلاح) آلاچیقی چند نفری جمع شدند و تصمیمی گرفتند و پس از اینکه یک نفر را تعیین کردند، نام او را خلیفه الرسول نهادند. از اینجا بود که خلافت می خواست پا بگیرد، فاطمه(س) بیش از اینکه به مصادره باغ فدک معترض باشد، هزاران برابر به این عنوان معترض بود که چرا شما نام خود را «جانشین رسول خدا(ص)» می گذارید!؟ در چه زمانی پیامبر(ص) شما را جانشین خود اعلام کرد!؟
فاطمه(س) به پا خواست تا بت های زنده و جاندار را بشکند
صحتی سردرودی گفت: حضرت زهرا (س) تمام قد و تا نفس داشتند با این عنوان مبارزه کردند. این مبارزه معنای دومی هم دارد که بیشتر از ظاهر قضیه است و آن اینکه فاطمه(س) به پا خاست تا بت های زنده را بشکند؛ اگر پدرش و شوهرش با اسلام بت های چوبی و سنگی را شکسته بودند، فاطمه(س) دست به بت شکنی بت های زنده و جاندار زد به عبارت دیگر پس از رحلت رسول خدا(ص)، برخی خواهان این بودند که عنوان خلافت و خلیفه یک نوع بت شود و می گفتند که فلان خلیفه جانشین رسول خدا و حتی جانشین خداست و همین مساله باعث شد که بعدها جمعی مسلمانان در سایه همین انحراف بزرگی که بلافاصله پس از رحلت رسول خدا(ص) ایجاد شد، به یک اصل تحت عنوان عدالت صحابه رسیدند و بیان کردند هر کسی پیامبر(ص) را دیدار کرده ولو یک بار، عادل است. یا دم از عَشَره مُبَشَّره زدند که ۱۰ نفر حتماً به بهشت می روند و کسی حق ندارد به آن ۱۰ نفر انتقادی کند. لذا اینان بت شدند منتها بت هایی که زنده بودند و چوبی و سنگی نبودند که ضرر و زیانی نداشته باشند بلکه بت های زنده ای به عنوان خلیفه الله بودند و هر چه می خواستند انجام می دادند حتی هر کسی حکومت این افراد را نمی پسندید و اعتراضی به آنان داشت، انگ ارتداد به او می زدند و می گفتند این شخص مرتد شده و دستورات رسمی وحشتناکی صادر می کردند، دستوراتی همچون قتل عام و سوزاندن جنازه و به اسارت کشیدن همسر و فرزندان. غافل از اینکه بسیاری از این افراد که مرتد نامیده شدند، معتقد به الله بودند و هیچ کدام به بت پرستی قبل از پیامبر(ص) باز نگشتند بلکه می گفتند ما این حکومت را قبول نداریم.
این پژوهشگر و محقق حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: آنان که خود را جانشین پیامبر(ص) نامیدند، بزرگ مسلمانان مدینه به نام سَعد بن عُباده خَزرَجی که در سقیفه با خلیفه اول بیعت نکرده بود را ترور کردند؛ ایشان به همراه زن و فرزندش از مدینه به شام می رفت که در میان راه او را ترور کردند و بعد هم گفتند اجنه ها او را کشتند.
حضرت زهرا(س) با خطبه های خود استبداد دینی را رسوا کرد
وی مبارزه با ظلم را گام سوم حضرت زهرا(س) در آن زمان برشمرد و افزود: حضرت فاطمه(س) در همان قدم اول می خواست از فجایع و جنایات پیشگری کند لذا دست به بت شکنی زد آن هم شکستن بت های زنده که هاله ای از قداست چهره ایشان را گرفته بود. حتی مسلمانان بعد از رحلت رسول خدا می خواستند به جای خدا این افراد بپرستند و آنان هم ادعا می کردند که ما جانشین رسول خدا و خدا هستیم، اما فاطمه(س) نمی خواست این انحراف بزرگ پا بگیرد لذا با آن خطبه خوانی های افشاگرانه خود که یک خطبه در مسجد و در ملاء عام و یک خطبه در خانه برای زنان مدینه خواند، و با خطبه های شجاعانه خویش، استبداد دینی را رسوا کرد و خطبه خود را بنا به روایات مختلف با یکی از این دو آیه یا با هر دو آیه از قرآن به پایان بُرد؛ الا لعنه الله علی القوم الظالمین یا سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ و با خواندن این آیات خواست بگوید که اینان ظالم هستند و این ظلم است که می خواهد با عنوان خلافت پا بگیرد. بعدها هم در فرهنگ شیعه میان خطبا، وعاظ و سخنرانان شیعه رسم شد که سخنان خود را با یکی از این دو آیه به پایان ببرند که امروز هم رایج است، بیشتر خطبای اهل مطالعه و کاردان سخنان خود را با این دو آیه ختم می کنند.
قهر و دوری صریح حضرت زهرا(س) با خلفا
صحتی سردرودی گفت: گام چهارم حضرت زهرا(س) قهر و دوری صریح از خلفا بود و تا آخر عمر با آنان آشتی نکرد حتی به خانه ایشان آمدند و التماس کردند که حضرت از این دوری دست بردارد، اما حضرت زهرا(س) رو به دیوار خانه کرد و از آنان پرسید که شما از پدرم شنیدید که می گفت «هر کسی دخترم فاطمه را به خشم بیاورد، مرا به خشم آورده و هر کسی مرا به خشم آورد، خدا را به خشم آورده و هر کسی خدا را به خشم آورد، جایگاهش در دوزخ و جهنم است؟» آنها تأیید کردند و گفتند چنین سخنی را از پیامبر(ص) شنیدیم، فاطمه زهرا (س) هم دستانش را به سوی خدا بلند کرد و گفت: «خداوند شاهد باش که اینان مرا به خشم آوردند و من هرگز این خشم را پنهان نمی کنم.» سپس آنان نا امیدانه از خانه فاطمه(س) خارج شدند.
حضرت فاطمه(س) با وصیت معنادار خویش درس بزرگی به مسلمانان داد
وی اظهار کرد: حضرت فاطمه(س) در گام پنجم با وصیت معنادار خویش درخصوص تشییع و دفن شبانه و مخفیانه که تا به امروز هم مشخص نیست که قبر ایشان کجاست، خواست درس بزرگی به مسلمانان دهد که این درس تا قیامت زنده است و آن هم درس مبارزه با استبداد دینی و تفکیک دین از دولت یا تفکیک نبوت از خلافت بود. حضرت زهرا(س) خواستند بگویند که مسیر خلفا و خلافت غیر از مسیر نبوت و رسول خداست؛ حضرت زهرا(س) خواستند بگویند که بعد از رحلت پیامبر(ص)، دو اسلام داریم، یک اسلام دولتی و حکومتی و متکی به زر، زور، تزویر و شمشیر و یک اسلام حقیقی و متکی به اخلاق، منطق، دعا و معنویت. زهرا(س) با آن وصیت درباره مخفی بودن قبر خواست این درس را تا قیامت زنده نگاه دارد و اصل عدالت و صحابه و خلیفه الله بودن آنها را که بعدها روز به روز بدتر شد تا نوبت به خلفای بنی امیه و بنی عباس رسید، همه را تا قیامت رسوا کرد.
فاطمه زهرا(س) به صورت مظلومانه از دنیا رفت
این پژوهشگر و محقق حوزه علمیه قم ادامه داد: فاطمه هر روز صبح دست فرزندانش را می گرفت و به قبرستان بقیع می برد و تا زمانی که هوا تاریک شود عبادت و گریه می کرد که مولی علی(ع) مجبور شد سایبانی برای ایشان بسازد که معروف به بیت الاحزان شد. فاطمه زهرا(س) به صورت مظلومانه از دنیا رفت و تا زنده بود و تا پایان عمر گریه می کرد تا جایی که به حضرت علی(ع) شکوه کردند و گفتند که به دختر رسول خدا بگو یا شب ها گریه کند و روزها آرام بگیرد یا روزها گریه کند و شب ها آرام بگیرد که گریه های ایشان ما را ناراحت می کند.
حضرت زهرا (س) بنیانگذار گریه سیاسی و عزاداری اجتماعی
وی با بیان اینکه فاطمه(س) تا آخرین نفس بسیار مقاوم و مستقیم در این اعتراض ایستاد، گفت: حضرت زهرا (س) با گریه خود صدای اعتراضش بلند بود لذا فاطمه را حتی می توان بنیانگذار گریه معنا دار و سیاسی و عزاداری اجتماعی نامید. جالب این است که بعد از شهادت مظلومانه فاطمه زهرا (س) هم تأکید ائمه شیعه و پیشوایان معنوی و تربیتی تشییع یعنی دوازده امام شیعیان بر این بود که نام و یاد فاطمه زهرا(س) حفظ شود و حتی در فقه، احکام عملیه و روایاتی که مربوط به احکام عملیه است، همه جا تسبیحات به نام فاطمه زهرا(س) عنوان شده است. در تعقیبات نماز مستحب موکد است که تسبیحات فاطمه(س) خوانده شود و در هر روز آخرین کاری که انسان اقدام می کند مستحب موکد این است که تسبیحات فاطمه را بخواند یا در زیارتگاه ها به زیارت هر امامی که می رود، تسبیحات فاطمه زهرا را بخواند. حتی امام صادق(ع) فرمودند که ما تسبیحات فاطمه را از کودکی به فرزندان خود یاد می دهیم و شما هم این تسبیحات را به فرزندان خود آموزش دهید تا روزی چندین بار این ذکر را بگویند.
فاطمه (س) تأکید داشت ظلم و جنایتی که هر خلافت و حکومتی دینی انجام می دهد، ربطی به اسلام ندارد
صحتی سردرودی اظهار کرد: اگر دقت کنید، عنوان تسبیحات بسیار گویاست، تسبیحات جمع تسبیح است و تسبیح یعنی تنزیه و تبرئه، زمانی که سبحا ن الله را می گویید یعنی می خواهید خدا را تبرئه کنید و بگویید ظلم ها و جنایاتی که به نام خلافت اسلامی یا با عنوان دولت دینی یا با عنوان حکومت اسلامی یا با هر عنوان دیگری زورمداران و قدرتمنداران و زر اندوزان انجام می دهند، ربطی به خداوند ندارند، خداوند پاک تر از این است که در دینش اجازه ذره ای ظلم دهد، خداوند پاک تر از این است که در دینش رخصتی برای گفتن حتی یک دروغ دهد. تسبیحات خدا یعنی تبرئه های خدا و خدا را مبرّا دانستند و همه به نام فاطمه(س) مشهور شده است و ائمه ما خواستند این تسبیحات خدا همیشه با نام و یاد فاطمه(س) همراه باشد.
جوانان اگر از صنفی ریا و تزویر می بینند، به حساب قرآن و خدا نگذارند
وی گفت: سیره و عملکرد حضرت زهرا(س) این درس را دارد که اگر جوانان و نسل امروز و فردا از یک صنفی فرضاً از ما روحانیون ظلم، ریا و تزویری دیدند به حساب قرآن و خدا نگذارند و نگویند که اسلام در ذات خود این رذایل را دارد. در اصل دین اسلام و در آیات قرآن و در سیره پیامبر(ص) و زندگی پیامبر و جانشینان راستین پیامبر(ص) یعنی دوازده امام، هرگز دروغ، تزویر و زراندوزی نداریم بلکه بزرگترین معجزه پیامبر اسلام و جانشیان به حق ایشان، اخلاق، منطق نرم و گفت وگوی سازنده بود.
اسلام هیچ رخصتی به هیچ ریاکاری نمی دهد
این پژوهشگر و محقق حوزه علمیه قم ادامه داد: اسلام دینی است که با تمام توان با زراندوزی، زورگویی و تزویر مبارزه می کند و هیچ رخصتی به هیچ ریاکاری نمی دهد، کسانی که ریاکار و ظالم هستند به دروغ خود را به اسلام می بندند. خداوند مخالف دروغگویی است و ضد و متضاد تزویر است، اسلام ضد ظلم و جنگ است، اگر خشونت و تندخویی هست از بدی برخی از مسلمانان است نه از ریشه اسلام.
آبادی میخانه ز ویرانی ماست/جمعیت کفر از پریشانی ماست
اسلام به ذات خود ندارد عیبی/ هر عیب که هست از مسلمانی ماست
حساب مسلمانانی که ظلم می کنند را از اسلام جدا کنید
وی به بزرگترین درس فاطمه زهرا(س) اشاره و خاطرنشان کرد: بزرگترین درس فاطمه زهرا(س) این است که حساب مسلمانانی که ظلم می کنند را از اسلام جدا کنند. دین را از دولت تفکیک کنند، حق را از حکومت تفکیک کنند، خیر و خوبی را از خلافت تفکیک کنند. اینها درسی است که فاطمه داده و تا قیامت هم برپا خواهد بود.
فرزندان خود را چنان تربیت کنید که با تمام توان در مقابل ظالمان بایستند و آنان را رسوا کنند
صحتی سردرودی در پایان خطاب به زنان و دختران جامعه گفت: دختران و مادرانی که به یاد فاطمه(س) اشک می ریزند، فاطمه(س) را تنها با مصیبت ها نشناسند بلکه با خطبه های شجاعانه بشناسند و فرزندان خود را چنان تربیت کنند که فردا اگر لازم بود مانند فاطمه زهرا (س) در بزرگترین اجتماعات بتوانند بلند شوند و با تمام توان فریاد بزنند و ظالمان را رسوا کنند. بتوانند در میان جمع مردان مسلح و شمشیر به دست هیچ خم به ابرو نیاورند و شجاعانه و با رشادت حرف خود را بزنند و یاد بگیرند که در اجتماع فعال باشند نه اینکه در پستوها گریه کنند.
