هادی سروش
سخنی با نمایندگان مجلس
هشتم ربیع‌الاول (روز شروع امامت امام عصر-ع) خاستگاه ملی نداشته و فقط یک خواستگاه مذهبی است و هرچه مورد ارزیابی قرار می‌گیرد وجه تعطیل عمومی آن توجیه پذیر نیست؛ مضاف به اینکه طبق بیان نایب رئیس مجلس شورای اسلامی «اصل طرح تعطیلی چنین روزی به درخواست یکی از مراجع بوده و مراجع دیگر موافق آن نبودهاند .»
اجازه دهید از زاویه دیگر به بررسی این موضوع بنشینم. در خاستگاه مذهبی توجه به نکاتی خالی از اهمیت نیست. آنچه در امور مذهبی در پایگاه اصلی آن که حوزه‌های علمیه باشد مطرح است توجه به روزهای شهادت ائمه (ع) است که مورد تعطیلی حوزه و بازار می‌گشته تا با برقراری دسته‌های عزاداری و شرکت در مراسم سوگواری، یاد و نام آن امام شهید ارج نهاده شود و ظلم ظالمان مورد تنفر و تبری قرار گیرد. بر این اساس ما سیره تعطیل کردن حوزه و بازار را در ایام ولادت حضرات معصومین (ع) به شکل جدی نداشته‌ایم و نداریم. بله استثنائاً ولادت پیامبر و امیرالمؤمنین و امام عصر(علیهم السلام) حساب خاص خود را دارد. وقتی این‌چنین سیرهای در مورد سالروز ولادت معصومین (ع) در حوزه‌ها و شهرهای تابعه دیده نمی‌شود، چگونه می‌تواند تعطیلی شهرهای کل کشور و مهم‌تر ادارات و شرکت‌ها در سراسر مملکت توجیه پذیر باشد؟!
نقد بیشتر: تعطیلی سراسری به خاطر چیزی است که نه عنوان سالروز شهادت را داراست و نه سالروز ولادت ، بلکه عنوان جدیدی بنام «شروع امامت» است! آیا ما برای شروع امامت امام علی (ع) که امامتش تعیین کننده نقطه حق و باطل است، چنین تصوری که منجر به تعطیل عمومی بشود را داریم؟ آیا برای شروع امامت حضرت اباعبدالله (ع) که بدون تعارف امامتش، تضمین کننده بقاء دین بوده و هست را داریم؟ شروع امامت حضرت صادق(ع) که "رئیس مذهب " است را چطور؟
فارغ از این عنوان «شروع امامت» که صد البته بسیار هم محترم و مقدس است، تعطیلی هشتم ربیع دارای چهار نقطه مهم پرسشی قرار دارد که بجاست بعد از عالمان دینی، اصحاب فکر و خصوصاً دست اندرکاران «قانون گذاری» بدان توجه وافر فرمایند:
۱) بر اساس نقطه نظرات فوق در سیره معصومین، چنین مناسبتی دارای کوچک‌ترین سابقه‌ای در سیره مبارکه اهل‌بیت(ع)نیست!
۲)هشتم ربیع روز شهادت امام عسگری(ع) هم هست ، آیا جمع شادی و عزا امکان پذیر است ؟
۳) روز بعد از آن؛ نهم ربیع است که برخی از شیعیان تندرو به جهت حادثه‌ای که البته اتفاق افتادنش هم از نظر تاریخی خیلی روشن نیست ، به شادی می‌پردازند و نام «عیدالزهراء» بر آن گذاشته‌اند! خوب با توجه به این نکته آیا سزاوار است ما مقدمات جدایی و دوری فِرَق مسلمین را رقم زنیم؟! آیا این چنین حرکت‌های فاقد پشتوانه‌های عقلی و دینی، مختل کننده وحدت مسلمین و جهان اسلام نیست؟
۴) در هر تعطیلی ضرر و زیان اقتصادی زیادی متوجه کشور می‌شود که جبران ناپذیر است! اگر واقعاً در یک تعطیلی عمومی مسئولان دینی و فرهنگی جامعه ، نتوانند به اندازه خسارت وارده به خاطر تعطیلی، کار مهم دینی و یا ملی به کشور عرضه کنند، کدام عقل و یا کدام شرع چنان خسارت مالی بر میلیون‌ها شهروند را تایید می‌کند؟!
صاحب این قلم ،بارها و بارها از آن رهگذر که ملبس به لباس روحانیت است و خود شخصاً در میان عامه مردم برای شرکت در جلسات و یا در بازار خرید حضور بی حاجب داشته، شاهد اعتراض مردمان در زیادی تعطیلات کشور بوده‌ام، مسئولان بپذیرند که بخش مهمی از جامعه در بخش‌های خصوصی مشغول کسب درآمد هستند و بخشی دیگر به بانک و امور مالی وابستگی دارند و گروهی نیز از شهرستان‌ها برای اموری مانند دارو و درمان به مراکز استان‌ها باید مراجعه کنند و صدها نمونه از این دست، چقدر در برابر تعطیلات متضرر و عصبی می‌شوند؟
نکته مهم و اساسی:
ما سالروز ولادت با سعادت حضرت بقیه الله الاعظم (عج) را با یک سابقه طولانی که نشان از اهمیت چنین روزی است ، تعطیل نموده و به شادی و برپایی و شرکت در مراسم نیمه شعبان می‌پردازیم و باید هم بر این سنت نیکو توجه کامل مبذول داریم.
سوال اینجاست؛ آیا در این سال‌ها بر خودجوش بودن و افزایش نمادهای مردمی در برپایی جشن‌های نیمه شعبان، حرکت افزایشی، در لایه‌های اجتماعی و مردمی مشاهده می‌شود که امروز بر آن شدیم و می‌خواهیم مناسبت دیگری بیفزاییم؟؟
اینجاست که اجازه دهید درخواست خود و بسیاری از شهروندان جامعه را به گوش دست اندرکاران این امور برسانیم که؛ بیایید و بر کیفیت بیفزایید نه بر کمیت که با ده‌ها اشکال معقول مواجه است افزوده کنیم.
