گروه سیاسی: «اگر قانون منع بکارگیری بازنشستگان خوب است، چرا درباره آن دسته از ائمه جمعه که حداقل یکی دو دهه از سن بازنشستگی عبور کرده‌اند، اجرا نمی‌شود؟» این سوالی است که چند روز قبل توسط روزنامه جمهوری اسلامی طرح شد. بدون شک هدف از طرح سوال اشاره به ضرورت اجرای قانون مذکور در همه بخش‌ها و نهادها از جمله امامت جمعه بوده است اما این روزنامه درصدد پاسخ به چرایی عدم اجرای آن برنیامده است.
محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه «فلسفه بازنشستگی این است که انسان بعد از یک سنی توان کار به لحاظ فکری و جسمی را ندارد و باید کار را به دیگران واگذار و استراحت کند» گفت: «متاسفانه در مملکت ما به این فلسفه درست توجه نشده است. خیلی‌ها در سن بالا صاحب چندین شغل هستند، آن هم شغل‌های حساس. برای همین هم شاهدیم که کارهای خیلی کیفیت ندارد و جلو نمی‌رود.» وی افزود: «در رده‌های مدیریتی کشور چه بخش روحانی و چه بخش غیر روحانی خروجی کار خوب نیست و کیفیت ندارد. از صنعت گرفته تا کارهای فرهنگی و اجتماعی. در بخش روحانیت نیز همین طور است. در حالی که یک روحانی بعد از 20، 30 سال کار اجتماعی ، فرهنگی، خطبه خواندن و ... به سنی می‌رسد که توان ندارد و باید بازنشسته شود و به کارهای دیگری برسد. اما الان شاهدیم که یک روحانی بیش از 80 سال سن دارد و هنوز مشغول کار است. آن هم کارهای حساس. منظور از کار فقط کار فیزیکی و یدی نیست. کارهای فکری و تصمیم گیری‌های کلان مملکت هم بسیار مهم است.»
این استاد حوزه ادامه داد: «ممکن است برخی کارها را در دنیا استثنا کنند. مثلا بگویند فرد توان فکر دارد و می‌تواند رئیس جمهور شود اما ما در مورد قواعد صحبت می‌کنیم و قاعده این است که وقتی فرد در اثر افزایش سن توانایی جسمی و فکری خود را از دست داد کنار برود و کار را به جوانان بسپارد اما متاسفانه در کشور ما این قاعده استثناهای بسیاری دارد.» وی در پاسخ به این پرسش که منطق این استثناها چیست و چرا ائمه جمعه یا نظامیان از قانون منع به کار گیری بازنشستگان مستثنی شده‌اند؟ « درباره دیگر بخش‌ها نمی‌توانم بگویم اما معتقدم که نباید صنف روحانیون را از دیگران جدا کنیم زیرا در این صورت می‌گویند که حکومت صنفی است. برای همین اجازه می‌دهد روحانیون هرچقدر خواستند کار کنند اما دیگران نه. صنف روحانیت که الان حاکمیت دارد و در بخش‌های حساسی مشغول به کار است خود باید در اجرای قانون پیشقدم باشد».
وی در واکنش به برخی توجیهات مثل اینکه امامت جمعه نیاز به تجربه بیشتری دارد، گفت: «من معتقدم خود این بهانه‌ها کم کم تبدیل به قاعده شده است. بالاخره نسل جوان باید کار را تجربه کند. باید عرصه را برای جوانان خالی کرد تا بتواند در جریان کارهای سیاسی و اجتماعی تجربه کسب کند. متاسفانه در کشور ما به این ضرورت توجه نشده و شاهدیم که نسل جوان جایگاهی در بخش مدیریتی ندارد. از دولت گرفته تا دیگر بخش‌ها. شاید به صورت موردی باشد اما به طور کلی شاهد جوانگرایی نیستیم».
فاضل میبدی در پاسخ به اینکه روحانیون جوان‌تر مطالبه‌ای برای قرار گرفتن در جایگاه‌هایی مثل امامت جمعه را به صورت جدی طرح نمی‌کنند؟ گفت: «من به عنوان فردی که در حوزه علمیه است، شاهدم که معمولا طلبه‌های تحصیلکرده و درس‌خوان اقبالی به کارهایی مثل امامت جمعه و قضاوت ندارند. این خیلی بد است اما متاسفانه کسانی به این سمت اینگونه کارها می‌روند که حوصله اندیشه و درس ندارند و می‌خواهند به دنبال جایگاه، پست و مقام و پول بروند. طلبه درس‌خوان اصلا دنبال این کارهای اجتماعی نمی‌رود و کسانی می‌روند که حوصله تحقیق، پژوهش و در حوزه مانده ندارند. برای همین شاهدیم غالب خطبه‌هایی که از تلویزیون هم پخش می‌شود، پشتوانه علمی ندارد. معمولا یا به این و آن حمله می‌شود یا چیزی می‌گویند که توجیه عملی ندارد و یا زبان امروز نیست و نسل جوان را فراری می‌دهد».
