آیت‌ا... سید حسین موسوی‌تبریزی
کشور روز گذشته به عزای از دست دادن عالمی بزرگ و انقلابی به نام آیت‌ا... مهدوی‌کنی نشست. عالمی یکتا و سراسر مهربانی و خلوص در رفتار و گفتار. درمورد شخصیت مرحوم آیت‌ا... مهدوی‌کنی بسیار می‌توان نگاشت از جمله اینکه ایشان را باید در رده مبارزان خوشفکر انقلاب دانست که به همراه دیگر مبارزین آن دوره در مسجد جلیلی که یکی از پایگاه‌های بزرگ انقلاب بود و در خیابان ایرانشهر قرار داشت، دورهم جمع می‌شدند و به بحث و تبادل‌نظر می‌پرداختند. این مبارز انقلابی در تمام زمان‌ها حتی در اوج مبارزات سال 57، در ایام کسالت و در ماه مبارک رمضان دست از دعا بر نمی‌داشتند و در شب‌های احیا نیز مجالس بسیار باشکوهی برگزار می‌کردند. پس از سال 42 بود که افتخار آشنایی با آیت‌ا... مهدوی‌کنی را یافتم، شخصیتی که در زمان سکونت در قم درهمه حال از طرفداران و شاگردان حضرت امام(ره) بودند و در مبارزات حضوری فعال داشتند. درمورد صفات شخصیتی آیت‌ا... مهدوی‌کنی باید این ویژگی را یادآور شد که لطافت طبع و بزرگی از خصوصیات غیر قابل انکارشان بود و در همه حال برای دیگران جذابیت داشتند به نحوی که در زمان حضور در زندان رژیم منحوس سابق، جوانان و حتی جوان‌های تندرو و جوانانی که به نقد روحانیون و علما می‌پرداختند را به سمت خود جذب می‌کرد و بهترین دوست جوانان در ایام سخت زندان بود. علاوه بر این دوستی با جوانان، آیت‌ا... مهدوی‌کنی در نقش راهنمای این قشر نقش بزرگی داشتند و بسیار می‌کوشیدند تا مانع انحراف آنها در برابر کمونیست‌ها و مجاهدین خلق از لحاظ اخلاقی و رفتاری شوند. ایشان در همه حال به‌ویژه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، با افراد مختلف بسیار مهربانانه و زیبا رفتار می‌کردند به نحوی که هیچ‌گاه از روش و خط امام(ره) خارج نشدند و در تمام شرایط ملایمت رفتاری خود را حفظ کردند. آیت‌ا... مهدوی‌کنی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با گروه‌های مختلف اعم از اصلاح‌طلبان و گروه‌های سنتی همکاری می‌کردند و آن خطی که می‌خواست دیگران را حذف کند از پیش رو برداشتند. زمانی که در کمیته، شورای نگهبان و همچنین شورای انقلاب حضور داشتند، همواره رفتار و خلق و خوی این شخصیت بزرگوار دارای جذابیت زیادی بود. آیت‌ا... مهدوی‌کنی در همه احوال حرمت حق را نگه می‌داشتند و در بیان حق هیچ‌گاه مشکلی در برابر خود مشاهده نمی‌کردند و همیشه به نحوی رفتار می‌کردند که هیچ فردی نه‌تنها مورد بی‌مهری واقع نشود بلکه به حق خود نیز برسد. این شخصیت والامرتبه تا پایان عمر گرانبهای خود همواره پیرو انقلاب و نظام بودند که به امید خدا درجاتشان عالی شود. ویژگی حائزاهمیت ایشان، حرکات و رفتارشان در پیش و پس از پیروزی انقلاب بود به نحوی که در همه مواقعی که در مجالس مختلف حضور داشتند، مورد توجه موافقان و مخالفان بودند. جاذبه ایشان بسیار بیش از دافعه بود که این دافعه نیز فقط در حد مجاز شرعی بود.
