چکیده: همبستگی پیوند طبیعی افراد جامعه با یکدیگر برای ایجاد نظم و رفتار بهنجار و همکاری و همدردی و کنترل یکدیگر به صورت مستقیم و غیر مستقیم است. این همبستگی، یکی از آموزه‌های مهم دینی برای انسجام بخشی و کنترل اجتماعی است. براساس این آموزهها، یکی از وظایف اجتماعی اساسی انسان ها به ویژه دانایان، نظارت بر اعمال و رفتار همدیگر و حساسیت و توجه به عملکرد یکدیگر است که این احساس موجب میگردد که جامعه سالمت خود را در برابر آسیب های اجتماعی حفظ کند و توان خود را در انجام آن تقویت کند. نظارت عمومی به معنای دخالت در حوزه خصوصی نیست، دفاع از هنجارهای عام جامعه است که با همبستگی اجتماعی تحقق می‌پذیرد. قرآن فرهنگ اخوت و برادری دینی را سنگ بنای این همبستگی معرفی می‌کند و در سایه سار این جامعه ایمانی پارامترهای آرامش و امنیت، صلح و محبت، کرامت و تکریم، تأمین میگردد. در این مقاله محوریت بحث درباره روش‌های همبستگی و انواع و شیوه‌های .کنترل اجتماعی خواهد بود که در آغاز به مباحث کلی و بخشی از راه‌ها و روش‌های بنیادین کنترل اجتماعی (و نه امور شعائری) که به همبستگی می‌انجامد، خواهد پرداخت.
کلیدواژه: همبستگی دینی، کنترل اجتماعی، دورکیم و نظریاتش درباره همبستگی اجتماعی، انواع همبستگی‌ها
