مسعود ادیب عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، گفت: برای دعوت به همزیستی مسالمت‌آمیز باید از خود و منیت و انانیت خود دست برداریم و دین را روغن چراغ روشنایی بخش هدایت و نه بنزین و نفت خصومت تلقی کنیم./ دنیا بعد از انقلاب ارتباطات به دهکده کوچکی تبدیل شده که ساکنان آن روبروی هم نشسته‌اند.
ادیب بیان کرد: از اواخر قرن گذشته میلادی دین‌گرایی جان تازه‌ای در دنیا گرفت و با گرایش به نماد ها، شعارها و آرمان های گوناگون بار دیگر در عرصه حیات اجتماعی رخ نمود و باعث شور، امید، حرکت و ایثار بوده و البته شروع تمایزطلبی‌ها و تنش‌ها ،جنگ‌ها و خونریزی ها نیز بوده است.
عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه دانشگاه مفید، افزود: اکنون با این سؤال مواجه هستیم که احیای دین عامل این مشکلات بوده است یا خیر؟ او مطرح کرد: سابقه نزاع‌های جهان امروز و حوادث خونبار خاورمیانه نشان می‌دهد که به رغم شعارهای دینی و نماد های مذهبی موضوع درگیری‌ها امر دیگری است.
ادیب تصریح کرد: انقلاب اسلامی به حرکتی دامن زد که بازگشت به دین و تکیه بر امکانات و ارزش ها بوده است و از آن پس مطالبات مردم رنگ دینی به خود گرفت در حالی که در گذشته این نزاع ها میان غرب و شرق بود. او با بیان اینکه غرب وقتی از جنگ‌های داخلی فارغ شدند به سمت مناطق دیگر رفتند و به نزاع پرداختند و خاورمیانه عرصه تاخت و تاز دولتهای قدرتمند و تازه نفس اروپایی شد، ابراز داشت: غصب سرزمین فلسطین و درگیری میان ترک‌ها و ارامنه و دامن زدن به اختلافات قومی و ده‌ها جنایت دیگر کارنامه استعمارگران در غرب آسیا، هندوستان ، شرق دور و افریقا است.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید عنوان کرد: داعش و القاعده زائیده دین‌خواهی نیستند، بلکه محصول ظلم، استعمار و تجاوز مستمر غرب و آگاهی مردمان و احساس و لمس کردن آن در این سرزمین هاست که برای ریشه‌کنی آن باید احساس ستم دیدگی، عقب ماندگی و فروکوفتگی را از ذهن مردمان زدود و این میسر نیست مگر با احیای کرامت انسانی و پرهیز از معیار های دوگانه و تفوق طلبی سلطه جویان.
ادیب گفت: با این همه استفاده از دین، به عنوان ابزاری برای دفاع و مقاومت و مقابله با خشونت و ترور، منجر به نزاعات خونبارتر شده و این عوارض تلخ بی ارتباط با نوع نگاه دینداران نیست. او افزود: دین در نگاه درست، ابزار هدایت انسان است و قرار نبوده است که برای دین خدا، مشتری جمع کنیم و قرار نبوده است که مردمان را در صف تظاهرات به نفع خدا و پیامبران متراکم کنیم بلکه باید همانطور که قرآن فرموده با ارمغان دین غل و زنجیر از پا و دست آدمیان باز کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، ابراز داشت:انبیاء نیز برای رفع این نزاعات آمده اند ولی اگر انسان را ابزار اجرای دین دیدیم و انسان را مقصر اجرا نشدن آن دانستیم بر او خشم خواهیم گرفت اما اگر دین را ابزار نجات انسان دیدیم و در عدم تحقق این نجات دین را تفسیرناشده یافتیم برای انسان دل می سوزانیم. او افزود: خدا دین را فرستاد تا ما را به بندگی فراخواند و بندگی نیز یعنی کنار گذاشتن همه رنگ ها و تعلقات و به رنگ حقیقت درآمدن ولی ما از دین رنگی برای کاسبی و زندگی خود ساخته ایم و خداوند امت‌های همه ادیان را فرزندان خود دانست تا در خدمت او باشند.
ادیب تصریح کرد: با اینکه پیامبران ما را به خداپرستی دعوت کردند ولی ما معبد و گوساله و سرزمین را به پرستش گرفتیم؛ پیامبران آمدند تا نگاه مارا از زندگی روزمره به افق های متعالی بازگردانند و ما همه سرمایه های جادانه آنان را به لذت و منافع امروز خود تبدیل کردیم. او گفت: با پیروان ادیان از راه تعامل و ارتباط دوستانه و احترام متقابل می‌توانیم به همزیستی برسیم، لذا دعوت ما با یکدیگر باید مبتنی بر گفت‌وگوی صمیمانه باشد، زیرا پیروان ادیان حداقل از دید خودشان، خود را به حق و در خدمت خدا می‌دانند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، اظهار داشت: برای دعوت به همزیستی مسالمت‌آمیز باید از خود و منیت و انانیت خود دست برداریم و دین را روغن چراغ روشنایی بخش هدایت و نه بنزین و نفت خصومت تلقی کنیم.
