منافع ملی یا مصلحت جناحی؟

محمدتقی فاضل میبدی
در کشور گروهي هستند که نه خيلي دغدغه منافع ملي دارند و نه مصلحت کشور را در نظر مي‌گيرند. يعني گروهي هستند که فقط براساس منافع خودشان مي‌انديشند و تحرکاتشان نيز در راستاي جريانات خاص خودشان است. با اين حال با کمال تاسف عده‌اي امروز به نهادهاي انتخابي راه يافته‌اند و حرکتي که شاهد هستيم بيشتر مقابله با دولت است. اساسا برخورد احساسي با جرياناتي که در جامعه اتفاق مي‌افتد فقط به ضرر کشور است. در مساله شهادت دکتر فخري‌زاده، پيش از جريان اين ترور، نهادهاي مربوطه بايستي تدبير بيشتري داشتند. نبايد افراد ارزشمندي مثل شهيد فخري‌زاده اين‌چنين از دستمان بروند. البته پيداست که ممکن است کشورهاي منطقه از جمله خود رژيم‌صهيونيستي از اين فضا سود ببرند چرا که دنبال اين هستند که ايران از برجام خارج شود. در اين ميان عده‌اي هم در داخل تلاش دارند اين اتفاق رقم بخورد. لذا آنهايي که طرح و لايحه مي‌دهند که مساله خروج از برجام را تقويت کنند يا دولت را ملزم به خروج از برجام کنند و کساني در کشورهاي منطقه تلاش مي‌کنند ايران از برجام خارج شود تا دوباره اجماع جهاني عليه ايران درست شود ناخواسته در يک مسير حرکت مي‌کنند. چندين سال است که زبانمان بيشتر زبان احساسي است و سياست خارجي هم در يک مسير درست قرار نگرفته است. اين حمله‌هاي نابخردانه به ظريف، دولت و برجام احساسات جرياني است که بيشتر منافع جناحي خود را در نظر مي‌گيرند. هرچند ممکن است پشت اين جريان هم باشد. در مجلس فعلي مي‌بينيم برخي نمايندگان در موضع‌گيري‌ها براساس احساسات رفتار مي‌کنند است. از طرفي حاکميت ما يک کل به‌هم‌پيوسته است و در جريان خاصي نيست؛ فلذا کل حاکميت بايد تصميم بگيرد که سياست خارجي خود را در چه مسيري قرار دهد که دشمنانمان در دنيا کمتر شوند و بتوانيم تحريم‌ها را لغو کنيم . با تمام انتقاداتي که به دولت وارد است اما به‌گونه‌اي مورد هجوم قرار گرفته کانه وزارت امور خارجه در کشور هيچ‌کاره‌ است و مرتب بايد به دستور ديگران عمل کند.