بسم الله الرحمن الرحیم
هموطنان گرامی، برادر و خواهر مسلمان، علما و طلاب گرامی، اساتید و دانشجویان ارجمند
حوادث و نا آرامی های چند روز اخیر، بار دیگر اذهان همه هموطنان، از هر صنف و گروه و مذهب و گرایش سیاسی را ، به اهمیت ثبات سیاسی و ضرورت انسجام ملی توجه داده است. بی تردید، حفظ و حراست از نظم ملی و نظام جمهوری اسلامی، که همه ملت از هر زبان و دین و مذهبی، هزینه ای سنگین برای آن پرداخته است، خواسته ای همگانی، اسلامی و ملی است.
اما نا آرامی های اخیر، هشداری جدی برای آینده کشور، نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی است و به همین دلیل هم ارزش تأمل و تدبّر بیشتر دارد. مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، ضمن اظهار تأسف عمیق از حوادث پیش آمده، توجه عموم هموطنان، بوه یژه رهبران و فعالان فکری- سیاسی را به نکات ذیل جلب می نماید:
۱) نا آرامی های اجتماعی، اگر نه ذاتی، حد اقل همبسته دائم نظام های سیاسی، به ویژه در دوره های اخیر در همه جوامع امروز است. تاریخ، جغرافیا و فرهنگ هر کشوری ممکن است چهره ای خاص به این نا آرامی ها دهد، اما اصل آن فراگیر است. مهم درک ماهیت این نا آرامی ها و عبرت آموزی و عبرت پذیری از این دست رخدادها است. نا آرامی های شهری، به عنوان یک پدیده اجتماعی، وجوه مثبت و البته خطرات ویرانگری دارند. از این جهت می توانند مثبت باشند که تناسب یا عدم تناسب نیازهای عمومی هر جامعه با سیاست ها و سیاستگذاری های کلان دولتمردان را نشان می دهند و آنان را به باز اندیشی در سیاست های عمومی توجه می دهند.
چهره منفی این نا آرامی ها، اما بسیار جای تأمل دارد؛ ولی عده ای هستند که علاقه و میل به تخریب و خشونت دارند. هیجان عمومی و روانشناسی جمعی چنان است که هر تجمع حتی کاملاً مسالمت آمیز خیابانی را ممکن است به میدان انفجار عقده های ناگشوده و کینه های فرو خفته کسانی بدل سازد، که سودی از ثبات سیاسی و انسجام ملی جامعه ما نمی برند.
۲) نا آرامی های اخیر ، نه بحران، بلکه می تواند نشانه ای از یک بحران باشد، به ویژه اگر تناوب داشته و فاصله تاریخی - زمانی وقوع آن ها معنی دار باشد. نا آرامی های اجتماعی- سیاسی همانند «درد» است. هیچگاه درد عین بیماری نیست، بلکه نشانی از یک بیماری احتمالی است؛ هشداری جدی است که برنامه ها و سیاست های اقتصادی، اجتماعی و ... در هر نظام سیاسی را باید به جد بازنگری و ارزیابی نمود.
۳) اعتراض اجتماعی و نا آرامی های ناشی از آن امروزه با معضل جدید و جدی تری هم رو برو است؛ توسعه تکنولوژی و حضور شبکه های اجتماعی موجب شده است که تجمعات خیابانی بیشتر مستعد «تخریب های کور» باشد. شبکه های اجتماعی با انگیزه های ناشناخته دعوتی به تجمع می کنند و بی آن که خواسته روشنی باشد، هر کسی از این فضای مغشوش، ماهی خود را می گیرد.
۴) قابل انکار نیست که هر شهروندی بر اساس تعالیم اسلامی و قانون اساسی کشور، حق اظهار نظر در مصالح عمومی جامعه را دارد و می تواند از طریق اجتماعات و گردهمایی های مسالمت آمیز، حقوق شرعی و قانونی خود را مطالبه نماید. این گونه اجتماعات هیچ نیازی به هیچ مجوزی از هیچ نهادی ندارد، بلکه حق مردم است که دولتمردان امنیت چنین گردهمایی هایی را ضمانت نمایند. بدیهی است که هیچ عاقلی مطالبه حقوق مشروع از راههای نامشروع را نمی پذیرد. خشونت، اغتشاش و تخریب اموال عمومی که سرمایه ملی است، پسند هیچ شهروند دیندار و میهن دوست نیست.
بر رهبران و مسئولان نظام جمهوری اسلامی فرض است که حساب دو دسته را کاملاٌ جدا کنند؛ به اعتراض مدنی آنان که به هر دلیل فکر می کنند از سیاست های خرد و کلان حکومت آسیب دیده اند توجه کنند؛ اینان که حق شان را مطالبه می کنند، هرگز اهل اغتشاش نیستند؛ و آنان که اموال عمومی را تخریب و نظم ضروری جامعه را تهدید می کنند، شاید آشوبگرانی باشند که خود را در اجتماع مسالمت آمیز شهروندان جا زده خواسته و ناخواسته ابزار دست دشمنان این ملت می شوند.
۵) مجریان امور کشور باید بپذیرند که ریشه این نا آرامی ها در ناکارآمدی سیاستگذاری ها و برنامه ها و تصمیمات اغلب نادرست دستگاه های مسئول است. صاحبان قدرت باید بدانند و بپذیرند که «نا آرامی اجتماعی یک پدیده و رویداد است»؛ مثل هر رویداد دیگری علتی و دلیلی دارد و تا ضرورت نیابد ظاهر نمی شود. به جای تمسک به تئوری توطئه، آنان که مسئولیت دارند، به نتیجه اعمال خود بیندیشند و این پرسش را مطرح نمایند که چرا جامعه ما باید در شرایطی قرار بگیرد که چنین ناآرامی هایی با فواصل زمانی و شدت متفاوت تکرار شود و کشور را تا مرز بحران پیش ببرد.
۶) مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، وظیفه شرعی خود می داند که مدیران ارشد جمهوری اسلامی را به بازنگری انتقادی در سیاست های کلان کشور، شنیدن صدای مردم و تلاش در جبران کاستی ها و عبور از لجبازی های جناحی دعوت کند؛ در عین حال، شهروندان عزیز را به خویشتنداری و نفی خشونت، و جدا کردن صف خود از فرصت طلبان و دشمنان نظام و ملت فرا می خواند. بر کسی پنهان نیست که از کوره خشونت چیزی به نفع مردمسالاری، توسعه، اشتغال و رونق اقتصادی در نمی آید، و تنور آشوب نانی دست بیکاری نمی دهد.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
۱۱/۱۰/۱۳۹۶
