بسم الله الرحمن الرحیم
فرارسیدن سی و یكمین سالگرد درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی و یوم الله پانزدهم خرداد را به ملت شریف ایران و خانواده‌های شهیدان انقلاب اسلامی به ویژه شهدای پانزده خرداد تسلیت می‌گوییم.
پانزدهم خرداد از روزهای ماندگار در تاریخ ایران و روز سمبل مبارزه با استبداد، دیکتاتوری و استکبار و روز تقابل عدل و ظلم در تاریخ این کشور است. پانزده خرداد روزی است که ملت ایران در برابر حاکمیت مطلقه و فرمانروایی فردی و سلطنت مطلقه شاه ایستاد و خواهان آزادی، عدالت اجتماعی و حاكمیت بر سرنوشت خویش شد .
حضرت امام خمینی راهی را که برگزیده بود و ملت را همراه خود می‌دید رها نکرد و سرانجام پس از پانزده سال بساط سلطنت را برچید و برای نخستین بار حاكمیت كشور بر اساس رای مردم در این کشور محقق شد و جمهوری اسلامی تاسیس گردید .
امروز که بیش از سی سال از رحلت رهبر بزرگوار انقلاب می‌گذرد، باید آرمان‌ها و وعده‌هایی را كه او به ملت داده بود، بازخوانی کرد و اهداف او دوباره بررسی شود که تا چه میزان آن اهداف محقق شده و چقدر آن آرمان‌ها بر باد رفته است؟
بی شک استقلال، آزادی، اتکا به رای مردم و تحقق عدالت اجتماعی از اهداف امام خمینی و كسانی كه در این نهضت به دنبال او بودند، به شمار می‌رفت؛ ولی هزار افسوس كه برخی نخبگان، دلسوزان و پیروان راستین این اهداف، به خاطر سیاست‌های نادرست انحصار طلبانه حذف شدند و به انزوا رفتند؛ كوته نظران عرصه را بر طرفداران واقعی انقلاب تنگ كردند و عده‌ای فرصت‌طلب با شعارهای توخالی در نظام و انقلاب نفوذ كردند. در نتیجه، ملت به جای برخورداری از عدالت اجتماعی و آزادی‌های مشروع در قانون اساسی، با اختلاس و سلطان‌های سكه و ارز و ماشین و غیره روبرو شد و روز به روز پرونده‌های رانت‌خواری و اختلاس را مشاهده کرد. چرا بین آنچه در این روزگار وجود دارد و بین آنچه مرحوم امام در پی آن بود این قدر فاصله افتاده است؟ چه کسانی باید پاسخ دهند و چرا مردم پاسخی نمی‌شنوند؟
تحلیلگران در این ایام، باید اهداف انقلاب و امام را بازخوانی كنند و برای جوانانی كه هر روز به انقلاب و نظام بدبین می‌شوند، تبیین کنند كه عیب‌ها و نارسایی‌های کنونی، در اهداف انقلاب و امام نبوده است؛ بلكه اشکال از تحریف و نفوذی است كه در سال‌های اخیر صورت گرفته و یاران واقعی انقلاب یكی پس از دیگری به انزوا کشانده شده‌اند. آخرین نمونه آن، طرد نخبگانی است كه برای مجلس یازدهم نام‌نویسی كردند و تیغ تیز نظارت استصوابی راه را بر آنان سد كرد؛ نظارتی که انقلاب را از مسیر اصلی خود، که اتکا به خواست اکثریت مردم بود، بازداشت. نباید غافل بود از این که برخی افراد از روزهای نخست انقلاب با آرمان‌های امام سرِ سازش نداشتند و چیزی به نام جمهوریت را برخلاف اسلام می‌دانستند و گروهی دیگر اسلام را در کنار جمهوریت قبول نداشتند. این دو لبه قیچی همواره جمهوری اسلامی را در مضیقه قرارداده و برترین شعار امام و انقلاب را به حاشیه رانده است.
مجمع مدرسین و محققین در سالروز وقایع چهاردهم و پانزدهم خرداد، ضمن اظهار تسلیت به ملت ایران، بر این باور است كه باید جریان‌هایی را که با انقلاب نبودند یا در تقابل با امام و اراده ملت بودند و الان خود را میراث‌دار انقلاب می‌دانند، باز شناسی کرد و اداره کشور در انحصار گروه خاصی قرار نداشته باشد تا جریان‌های همراه با امام و مردم بتوانند در یک فضای باز و رقابتی به خواست مردم جامه عمل بپوشانند؛ آزادی، استقلال و جمهوریت نظام معنای واقعی خود را باز یابد و در سیاست‌گزاری‌های كلان سیاسی و اقتصادی كه تا كنون راه به جایی نبرده است، تجدید نظر شود.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
فرارسیدن سی و یكمین سالگرد درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی و یوم الله پانزدهم خرداد را به ملت شریف ایران و خانواده‌های شهیدان انقلاب اسلامی به ویژه شهدای پانزده خرداد تسلیت می‌گوییم.
پانزدهم خرداد از روزهای ماندگار در تاریخ ایران و روز سمبل مبارزه با استبداد، دیکتاتوری و استکبار و روز تقابل عدل و ظلم در تاریخ این کشور است. پانزده خرداد روزی است که ملت ایران در برابر حاکمیت مطلقه و فرمانروایی فردی و سلطنت مطلقه شاه ایستاد و خواهان آزادی، عدالت اجتماعی و حاكمیت بر سرنوشت خویش شد .
حضرت امام خمینی راهی را که برگزیده بود و ملت را همراه خود می‌دید رها نکرد و سرانجام پس از پانزده سال بساط سلطنت را برچید و برای نخستین بار حاكمیت كشور بر اساس رای مردم در این کشور محقق شد و جمهوری اسلامی تاسیس گردید .
امروز که بیش از سی سال از رحلت رهبر بزرگوار انقلاب می‌گذرد، باید آرمان‌ها و وعده‌هایی را كه او به ملت داده بود، بازخوانی کرد و اهداف او دوباره بررسی شود که تا چه میزان آن اهداف محقق شده و چقدر آن آرمان‌ها بر باد رفته است؟
بی شک استقلال، آزادی، اتکا به رای مردم و تحقق عدالت اجتماعی از اهداف امام خمینی و كسانی كه در این نهضت به دنبال او بودند، به شمار می‌رفت؛ ولی هزار افسوس كه برخی نخبگان، دلسوزان و پیروان راستین این اهداف، به خاطر سیاست‌های نادرست انحصار طلبانه حذف شدند و به انزوا رفتند؛ كوته نظران عرصه را بر طرفداران واقعی انقلاب تنگ كردند و عده‌ای فرصت‌طلب با شعارهای توخالی در نظام و انقلاب نفوذ كردند. در نتیجه، ملت به جای برخورداری از عدالت اجتماعی و آزادی‌های مشروع در قانون اساسی، با اختلاس و سلطان‌های سكه و ارز و ماشین و غیره روبرو شد و روز به روز پرونده‌های رانت‌خواری و اختلاس را مشاهده کرد. چرا بین آنچه در این روزگار وجود دارد و بین آنچه مرحوم امام در پی آن بود این قدر فاصله افتاده است؟ چه کسانی باید پاسخ دهند و چرا مردم پاسخی نمی‌شنوند؟
تحلیلگران در این ایام، باید اهداف انقلاب و امام را بازخوانی كنند و برای جوانانی كه هر روز به انقلاب و نظام بدبین می‌شوند، تبیین کنند كه عیب‌ها و نارسایی‌های کنونی، در اهداف انقلاب و امام نبوده است؛ بلكه اشکال از تحریف و نفوذی است كه در سال‌های اخیر صورت گرفته و یاران واقعی انقلاب یكی پس از دیگری به انزوا کشانده شده‌اند. آخرین نمونه آن، طرد نخبگانی است كه برای مجلس یازدهم نام‌نویسی كردند و تیغ تیز نظارت استصوابی راه را بر آنان سد كرد؛ نظارتی که انقلاب را از مسیر اصلی خود، که اتکا به خواست اکثریت مردم بود، بازداشت. نباید غافل بود از این که برخی افراد از روزهای نخست انقلاب با آرمان‌های امام سرِ سازش نداشتند و چیزی به نام جمهوریت را برخلاف اسلام می‌دانستند و گروهی دیگر اسلام را در کنار جمهوریت قبول نداشتند. این دو لبه قیچی همواره جمهوری اسلامی را در مضیقه قرارداده و برترین شعار امام و انقلاب را به حاشیه رانده است.
مجمع مدرسین و محققین در سالروز وقایع چهاردهم و پانزدهم خرداد، ضمن اظهار تسلیت به ملت ایران، بر این باور است كه باید جریان‌هایی را که با انقلاب نبودند یا در تقابل با امام و اراده ملت بودند و الان خود را میراث‌دار انقلاب می‌دانند، باز شناسی کرد و اداره کشور در انحصار گروه خاصی قرار نداشته باشد تا جریان‌های همراه با امام و مردم بتوانند در یک فضای باز و رقابتی به خواست مردم جامه عمل بپوشانند؛ آزادی، استقلال و جمهوریت نظام معنای واقعی خود را باز یابد و در سیاست‌گزاری‌های كلان سیاسی و اقتصادی كه تا كنون راه به جایی نبرده است، تجدید نظر شود.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
