واکنش آیت‌الله ایازی به سخنان میرباقری: چگونه کسانی که در رفاه زندگی می‌کنند، به خودشان اجازه می‌دهند برای مردمی که برای اولویت‌های زندگی، غذا، دارو و مسکن با مشکل مواجه هستند، راحت نسخه بپیچند؟
آیت‌الله سید محمدعلی ایازی (عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم) در ارزیابی سخنان حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمدمهدی میرباقری که گفته: «برای رسیدن به آرمان الهی اگر نصف عالم هم کشته شوند، اشکالی ندارد» گفت: اینطور نیست که ما به قیمت از بین رفتن سرمایه‌های ملی، نابودی اقتصاد و توسعه کشور، فقیر و ضعیف کردن مردم و کشته شدن افراد بی گناه جایز باشد جنگ کنیم. این تفکر صحیح نیست که جان مردم را بذل و بخشش کرده و وضعیت کشور را به گروگان چنین نابسامانی دربیاورند. امروز شرایط فقر، فلاکت و عقب ماندگی ما نسبت به کشورهای منطقه به شکلی است که جامعه را ناراحت کرده است.
واکنش آیت‌الله ایازی به سخنان میرباقری: چگونه کسانی که در رفاه زندگی می‌کنند، به خودشان اجازه می‌دهند برای مردمی که برای اولویت‌های زندگی، غذا، دارو و مسکن با مشکل مواجه هستند، راحت نسخه بپیچند؟
به گزارش جماران؛ آیت‌الله سید محمدعلی ایازی (عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم) در ارزیابی سخنان حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمدمهدی میرباقری که گفته: «برای رسیدن به آرمان الهی اگر نصف عالم هم کشته شوند، اشکالی ندارد» و اینکه آیا این اندیشه و تفکر با فرهنگ قرآن کریم و سیره پیامبر موافقت دارد یا نه، اظهاراتی را به این قرار بیان کرد:
اهمیت حفظ جان انسان‌ها
... قرآن کریم، جان انسان‌ها را بسیار با اهمیت می‌شمارد. معتقد است مرگ یک نفر در نظام هستی بدون استحقاق مانند مرگ همه جامعه است.... قرآن کریم بارها سخن از مذمت قتل کرده و جهاد اسلامی برای کشورگشایی و مهمیزکشیدن مردم نیست.
جنگ فقط برای رفع ظلم
در هر مبارزه‌ای باید شرایط و موقعیت آن سنجیده و سپس کار انجام شود. بنابراین این طور نیست که بگویم مردم کشته شوند؛ زیرا ما می‌خواهیم به هرقیمتی به مقصدمان برسیم. این اصلا معنا ندارد.
قرآن کریم هم پس از آنکه مسلمانان شرایط دفاع منطقی و معقول داشتند آیه نازل شد: «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ » یعنی الان به شما اجازه داده می‌شود. در موارد دیگر باز می‌گوید به همان اندازه که آن‌ها ستم کردند، شما حق دفاع دارید.
دفاعی بودن جنگ‌های پیامبر(ص)
در ۲۷ سریه و ۹ غزوۀ پیامبر(ص) فقط ۱۵۳ نفر کشته شدند. با توجه به آنکه آن جنگ‌ها، دفاعی و تحمیلی بوده و مدینه را تهدید می کردند، و به آنان حمله می‌کردند، تمام سعی پیامبر (ص) این بود که جنگ‌ها با حداقل تلفات همراه باشد.
دنبال جنگ نبودن امام حسین(ع)
در قصه عاشورا اینطور نبود که امام حسین (ع) می‌خواست جنگ کند. اتفاقا امام حسین ( ع) به دنبال آن بود که جنگی درنگیرد. ... امام حسین (ع) تمام تلاش خود را کرد که جنگی رخ ندهد.
مخالفت امام سجاد(ع) با جنگ
در واقعه حره ... خدمت حضرت امام سجاد (ع) رسیدند گفتند آیا شما اجازه می‌دهید ما در مقابل لشگر یزید بایستیم، مقاومت کرده و بجنگیم؟ که امام سجاد (ع) فرمودند کاری که شما می‌کنید باعث قتل و کشتار مردم بی گناه می‌شود....
جنگ به قیمت نابودی کشور
بنابراین اینطور نیست که ما به قیمت از بین رفتن سرمایه‌های ملی، نابودی اقتصاد و توسعه کشور، فقیر و ضعیف کردن مردم و کشته شدن افراد بی گناه جایز باشد جنگ کنیم.
این تفکر صحیح نیست که جان مردم را بذل و بخشش کرده و وضعیت کشور را به گروگان چنین نابسامانی دربیاورند. امروز شرایط فقر، فلاکت و عقب ماندگی ما نسبت به کشورهای منطقه به شکلی است که جامعه را ناراحت کرده است.
چگونه کسانی که در رفاه زندگی می‌کنند، به خودشان اجازه می‌دهند برای مردمی که برای اولویت‌های زندگی، غذا، دارو و مسکن با مشکل مواجه هستند، این چنین راحت نسخه بپیچند....
جنگ بدون حق انتخاب مردم
این طور نیست که بگوییم یک تفکر و فکری داریم که در عالم بدون حق انتخاب و اختیار افراد اجازه داریم در حق دیگران اعمال کنیم هرچند که مردم کشته شوند.
اینکه انسان برای رسیدن به هدف و آرمان خود، صبر، استقامت و پایمردی داشته باشد، در این حرفی نیست؛ اما این صبر و مقاومت در قالب یک منطق برنامه‌ریزی شده و محاسبه شده‌ای است که بر اساس انتخاب افراد و آرای مردم مبتنی باشد؛ یعنی مردم آن را بخواهند؛ اما اینکه کسی از طرف اکثریت مردم صحبت کند و ادعا کند که برای رسیدن به آرمان الهی اگر نصف عالم هم کشته شوند، می‌ارزد، از کیسه خلیفه جان مردم را بخشیدن است.
ما در سیره قرآن کریم یا پیامبر (ص) چنین تفکری نداریم که کسی بیاید و از طرف مردم تصمیم بگیرد. پیامبر (ص) تا زمانی که مردم با او بیعت نکردند، رهبری آنان را قبول نکرد. امیرالمونین تا زمانی که مردم با او بیعت نکردند، خلافت را قبول نکرد. بنابراین رضایت و آرای مردم خیلی مهم است.
آیا مردمی که در این وضعیت اقتصادی و تحمل سختی‌ها زندگی می‌کنند، رضایت دادند که فردی از طرف آن‌ها بخواهد شریان‌های اقتصادی را نابود کند؟ در کدام رفراندوم یا رأی‌گیری مردم آمده‌اند که ما می‌خواهیم تحریم‌ها باشد، عقب ماندگی باشد و همینطور در وضعیت جنگی باشیم؟ اگر مردم رأی داده باشند، بله این حق است؛ اما در کجا چنین موضوعی ثابت شده و در چنین وضعیتی مورد قبول و پذیرش اکثریت قرار گرفته است؟ مردم از این وضعیت فقر، بیکاری و معیشت اقتصادی ناراحت هستند.
