ابوالفضل موسویان عضو هیئت علمی دانشگاه مفید معتقد است که اگر بخواهیم پیرو واقعی امام حسین(ع) باشیم، ابتدا باید به مقصود اصلی ایشان پی ببریم و بدانیم که امام برای چه چیزی قیام کردند، در غیر این صورت قطعاً به آن حضرت خیانت خواهیم کرد.
زیر بار ظلم و ستم ناحق نرفتن شرط پیروی از امام حسین(ع) است/ ظاهرگرایی؛ ریشه دین‌گریزیحجت‌الاسلام والمسلمین سیدابوالفضل موسویان، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: یکی از تحریفاتی که در طول تاریخ ایجاد شده، ناشی از این است که مردم به جنبه‌های ظاهری شعائر مشغول شده‌اند و کمتر به مقصود و درون‌مایه اصلی آنها توجه می‌کنند.
وی افزود: در روایات درباره نماز که بزرگترین شعائر الهی و اسلامی است، گفته شده به ظاهر نماز خواندن افراد و کثرت نماز آنها توجه نکنید، زیرا این دلیل بر مسلمانی نیست، بلکه ببینید چه اندازه صداقت دارند و امانت‌دار هستند. در واقع اگر کسی نماز می‌خواند، ولی صداقت ندارد و امانت‌دار نیست، چنین انسانی فقط به ظواهر اهمیت می‌دهد و چه بسا این حفظ ظاهر می‌تواند باعث دور شدن انسان‌های دیگر از دین شود، چون وقتی دیگران می‌بینند کسانی به ظاهر کاملاً مسلمان و مقید به ظواهر دینی هستند، ولی مال حرام می‌خورند، ظلم می‌کنند و دروغ می‌گویند، قطعاً چنین رفتارهایی موجب دین‌گریزی در جامعه می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید بیان کرد: دین هیچ‌وقت نخواسته ما فقط ظواهر را رعایت کنیم و از مقصود، اهداف و درون‌مایه آن ظواهر غافل شویم. هدف و شعار اصلی امام حسین(ع)، مقابله با ظلم و ستم بود که باید آن را حفظ کرد، به گونه‌ای که پیرو امام حسین(ع) باید در قبال هرگونه ظلمی مقاومت کند و زیر بار ظلم و ستم و حرف ناحق نرود.
موسویان ادامه داد: نباید هدف امام حسین(ع) را کنار بگذاریم و چه بسا خودمان هم به دیگران ظلم کرده و در عین حال برای ایشان نیز عزاداری کنیم، این نوعی تحریف واقعه عاشوراست. دشمن وقتی می‌بیند با چیزی نمی‌تواند مقابله کند، آن را از محتوا خالی می‌کند. آنها که نتوانستند با اسلام مقابله کنند، اسلام را از محتوای غنی‌اش خارج کردند و ظاهر آن را باقی گذاشتند. عوام مردم هم گاه فریب ظواهر را می‌خورند و چه بسا انسان‌هایی که با همین حفظ ظاهر و به نام اسلام، بر گرده مردم سوار شدند.
وی تصریح کرد: اگر کسانی می‌خواهند دوستدار و پیرو واقعی امام حسین(ع) باشند، باید بدانند هدف اصلی قیام عاشورا چه بود. اگر بخواهیم شخصیت امام حسین(ع) را به دنیا معرفی کنیم، ابتدا باید به مقصود اصلی ایشان پی ببریم و بدانیم امام برای چه چیزی قیام کردند. اگر به چنین فهم و شناختی دست یابیم، قطعاً به آن حضرت خیانت خواهیم کرد، زیرا برداشت‌های غلطی درباره آن قیام به دیگران عرضه می‌کنیم. نمی‌توانیم با انجام کارهای خلاف، خودمان را طرفدار امام حسین(ع) بدانیم. مگر می‌شود کسی ظلم کند و بگوید من طرفدار امام حسین(ع) هستم؟ چنین رویکردی جز تخریب کردن شخصیت آن حضرت، نتیجه‌ای نخواهد داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید با بیان اینکه شعائر دینی می‌تواند تلنگری باشد تا انسان از این فرصت‌ها استفاده کند، افزود: خداوند در قرآن کریم خطاب به حضرت موسی(ع) می‌فرماید: «وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّه؛ روزهای خدا را به یاد آنها آور». ایام محرم و صفر و حتی حج که بزرگترین اجتماع مسلمانان در سال محسوب می‌شود، فرصتی است که دلسوزان و علاقه‌مندان و کسانی که احساس وظیفه و تکلیف می‌کنند، همان‌طور که در دعاها آمده است: «یا لَیتَنی کنتُ مَعَکم فَأفُوزَ فَوزا عَظیما»، از این فرصت برای احیای واقعه عاشورا و بیدار کردن و توجه دادن افراد به آن کمال استفاده را ببرند.
وی در پایان اظهار کرد: امام حسین(ع) یک شب از سپاه یزید مهلت خواستند تا جنگ روز بعد شروع شود، برای اینکه فرمودند من خواندن قرآن و نماز و توبه و استغفار را دوست دارم. در واقع امام یک شب از دشمن برای انجام همین امور مهلت خواستند، پس کسانی که می‌خواهند پیرو آن حضرت باشند، باید به این امور اهمیت زیادی دهند. قرآن کتاب انسان‌سازی است و نماز، انسان را از همه بدی‌ها بازمی‌دارد. اگر توجه به قرآن و نماز در جامعه گسترش و رواج پیدا کند، بحران‌هایی که در جامعه با آنها مواجهیم، وجود نخواهد داشت. در واقع با داشتن اسوه‌هایی مثل امام حسین(ع) نباید چنین بحران‌هایی در جامعه شیعی وجود داشته باشد. بنابراین باید از این شعائر برای توجه دادن و گرایش مردم به اموری که مدنظر امام حسین(ع) بوده است، استفاده کنیم تا معلوم شود که وضعیت جامعه بعد از ایام محرم و صفر نسبت به قبل از آن چند درجه بهتر شده است. در واقع باید این تفاوت در جامعه احساس شود، اگر این‌طور نیست، معلوم می‌شود که از فرصت شعائر به‌درستی استفاده و پاسداری نکرده‌ایم.
زیر بار ظلم و ستم ناحق نرفتن شرط پیروی از امام حسین(ع) است/ ظاهرگرایی؛ ریشه دین‌گریزیحجت‌الاسلام والمسلمین سیدابوالفضل موسویان، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: یکی از تحریفاتی که در طول تاریخ ایجاد شده، ناشی از این است که مردم به جنبه‌های ظاهری شعائر مشغول شده‌اند و کمتر به مقصود و درون‌مایه اصلی آنها توجه می‌کنند.
وی افزود: در روایات درباره نماز که بزرگترین شعائر الهی و اسلامی است، گفته شده به ظاهر نماز خواندن افراد و کثرت نماز آنها توجه نکنید، زیرا این دلیل بر مسلمانی نیست، بلکه ببینید چه اندازه صداقت دارند و امانت‌دار هستند. در واقع اگر کسی نماز می‌خواند، ولی صداقت ندارد و امانت‌دار نیست، چنین انسانی فقط به ظواهر اهمیت می‌دهد و چه بسا این حفظ ظاهر می‌تواند باعث دور شدن انسان‌های دیگر از دین شود، چون وقتی دیگران می‌بینند کسانی به ظاهر کاملاً مسلمان و مقید به ظواهر دینی هستند، ولی مال حرام می‌خورند، ظلم می‌کنند و دروغ می‌گویند، قطعاً چنین رفتارهایی موجب دین‌گریزی در جامعه می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید بیان کرد: دین هیچ‌وقت نخواسته ما فقط ظواهر را رعایت کنیم و از مقصود، اهداف و درون‌مایه آن ظواهر غافل شویم. هدف و شعار اصلی امام حسین(ع)، مقابله با ظلم و ستم بود که باید آن را حفظ کرد، به گونه‌ای که پیرو امام حسین(ع) باید در قبال هرگونه ظلمی مقاومت کند و زیر بار ظلم و ستم و حرف ناحق نرود.
موسویان ادامه داد: نباید هدف امام حسین(ع) را کنار بگذاریم و چه بسا خودمان هم به دیگران ظلم کرده و در عین حال برای ایشان نیز عزاداری کنیم، این نوعی تحریف واقعه عاشوراست. دشمن وقتی می‌بیند با چیزی نمی‌تواند مقابله کند، آن را از محتوا خالی می‌کند. آنها که نتوانستند با اسلام مقابله کنند، اسلام را از محتوای غنی‌اش خارج کردند و ظاهر آن را باقی گذاشتند. عوام مردم هم گاه فریب ظواهر را می‌خورند و چه بسا انسان‌هایی که با همین حفظ ظاهر و به نام اسلام، بر گرده مردم سوار شدند.
وی تصریح کرد: اگر کسانی می‌خواهند دوستدار و پیرو واقعی امام حسین(ع) باشند، باید بدانند هدف اصلی قیام عاشورا چه بود. اگر بخواهیم شخصیت امام حسین(ع) را به دنیا معرفی کنیم، ابتدا باید به مقصود اصلی ایشان پی ببریم و بدانیم امام برای چه چیزی قیام کردند. اگر به چنین فهم و شناختی دست یابیم، قطعاً به آن حضرت خیانت خواهیم کرد، زیرا برداشت‌های غلطی درباره آن قیام به دیگران عرضه می‌کنیم. نمی‌توانیم با انجام کارهای خلاف، خودمان را طرفدار امام حسین(ع) بدانیم. مگر می‌شود کسی ظلم کند و بگوید من طرفدار امام حسین(ع) هستم؟ چنین رویکردی جز تخریب کردن شخصیت آن حضرت، نتیجه‌ای نخواهد داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید با بیان اینکه شعائر دینی می‌تواند تلنگری باشد تا انسان از این فرصت‌ها استفاده کند، افزود: خداوند در قرآن کریم خطاب به حضرت موسی(ع) می‌فرماید: «وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّه؛ روزهای خدا را به یاد آنها آور». ایام محرم و صفر و حتی حج که بزرگترین اجتماع مسلمانان در سال محسوب می‌شود، فرصتی است که دلسوزان و علاقه‌مندان و کسانی که احساس وظیفه و تکلیف می‌کنند، همان‌طور که در دعاها آمده است: «یا لَیتَنی کنتُ مَعَکم فَأفُوزَ فَوزا عَظیما»، از این فرصت برای احیای واقعه عاشورا و بیدار کردن و توجه دادن افراد به آن کمال استفاده را ببرند.
وی در پایان اظهار کرد: امام حسین(ع) یک شب از سپاه یزید مهلت خواستند تا جنگ روز بعد شروع شود، برای اینکه فرمودند من خواندن قرآن و نماز و توبه و استغفار را دوست دارم. در واقع امام یک شب از دشمن برای انجام همین امور مهلت خواستند، پس کسانی که می‌خواهند پیرو آن حضرت باشند، باید به این امور اهمیت زیادی دهند. قرآن کتاب انسان‌سازی است و نماز، انسان را از همه بدی‌ها بازمی‌دارد. اگر توجه به قرآن و نماز در جامعه گسترش و رواج پیدا کند، بحران‌هایی که در جامعه با آنها مواجهیم، وجود نخواهد داشت. در واقع با داشتن اسوه‌هایی مثل امام حسین(ع) نباید چنین بحران‌هایی در جامعه شیعی وجود داشته باشد. بنابراین باید از این شعائر برای توجه دادن و گرایش مردم به اموری که مدنظر امام حسین(ع) بوده است، استفاده کنیم تا معلوم شود که وضعیت جامعه بعد از ایام محرم و صفر نسبت به قبل از آن چند درجه بهتر شده است. در واقع باید این تفاوت در جامعه احساس شود، اگر این‌طور نیست، معلوم می‌شود که از فرصت شعائر به‌درستی استفاده و پاسداری نکرده‌ایم.
