حجت الاسلام والمسلمین سيد جواد ورعی
بار دیگر فصل انتخابات و تبلیغات انتخاباتی فرا رسید. یکی از آفات تبلیغات به ویژه در سالهای گذشته، “استفاده ابزاری از دین و شعائر مذهب” است. از سال ۸۴ که جریانی با حمایت از یکی از نامزدهای ریاست جمهوری و “خرج کردن از مقدسات دینی” مثل امام زمان(عج)و ارکان نظام که به عموم مردم تعلق دارد، مثل ولایت فقیه و شورای نگهبان و سپاه و بسیج، و تکرار آن در سال ۸۸ ، “استفاده ابزاری از دین و ایمان مردم و سرمایه های نظام” را به اوج رسید. احیای دین و آرمانهای انقلاب را با هزینه کردن از بیت المال، موقوفات و نذورات و … به انتخاب یک نامزد و جلوگیری از انتخاب نامزدهای دیگر که به تایید شورای نگهبان رسیده بودند، موکول کردن، پیامدهای تلخ فراوانی داشت. به ویژه که نامزد یاد شده نه تنها در تحقق وعده ها موفق نبود، بلکه با سوء تدبیر و قانون شکنی و زیرپا نهادن ارزشهای اخلاقی، و حیف و میل اموال عمومی و سوء استفاده از بیت المال و انواع اختلاسها، موجبات سست شدن ایمان و عقاید دینی مردم را فرهم کرد و ضربات جبران ناپذیری بر اخلاق و دیانت جامعه وارد کرد، به گونه ای که اینک صلاحیت وی برای ریاست جمهوری تایید نشد. همه کسانی که در حمایت از وی مرتکب خطا شده و همه سرمایه های مادی و معنوی جامعه را خرج او کردند، در این خسارات سهیمند.
انتظار این بوده و هست که این تجربه تلخ برای همه آنان این بصیرت را به ارمغان آورده باشد تا در صدد جبران برآمده، و بار دیگر مرتکب این خطا نشوند. انتخابات در جمهوری اسلامی صرفا رقابت صاحبان سلائق مختلف در چگونگی اداره مطلوب جامعه است، هیچ یک از دو جریان شناخته کشور، به دنبال تضعیف نظام و خدشه در استقلال کشور و تضیف پایه های دینی و اخلاقی نیستند. شایسته است در این دوره نیز از پیوند زدن نامزدهای انتخاباتی به مقدسات دینی و نهادهای ملی پرهیز شود. خرج کردن از مقدسات مذهبی مثل امام رضا(ع)، ارکان نظام مثل رهبری و شخصیتهای برجسته تاریخ انقلاب مثل شهید بهشتی تکرار دوباره اشتباهات گذشته است. آنچه اهمیت دارد آن است که نامزدهای انتخاباتی برنامه های خود را در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و فرهنگی و سیاست خارجی و … ارائه کرده و آرای مردم را به خود متوجه کنند. رقابتی اخلاقی، جوانمردانه، عادلانه و در جهت خدمت به جامعه. عموم ملت از نامزدهای انتخاباتی و هوادارانشان چنین انتظاری دارند.
