غلامحسین نادی:آیت الله امینیانسانی فکور، دور اندیش و فوق العاده محتاط است و بدون تحقیق و بررسی سخنی نمی گویند
شفقنا- «غلامحسین نادی» اهل نجف آباد و همشهری آیت الله امینی است. او سال ۴۳ طلبه شده و در سال ۴۴ وقتی به قم مهاجرت کرده با آیت الله امینی آشنا شده است. غلامحسین نادی به سبب حضور در جرگه‌های سیاسی قبل و بعد از انقلاب با علمای نجف آباد ارتباط نزدیکی داشته است. نادی قبل از انقلاب زندانی می شود و پس از انقلاب در دو دوره نماینده مردم نجف آباد در مجلس شورای اسلامی بوده و مدتی هم مسئولیت دادستانی اصفهان را برعهده داشته است.
آیت الله امینی از علما و نویسندگان معروف حوزه بودند و هستند
حجت الاسلام نادی در گفت وگو با شفقنا، درباره آیت الله امینی اظهار کرد: ایشان از علمای معروف حوزه و از نویسندگان آن دوران بود. آن زمان آیت الله منتظری، آیت الله صالحی و آیت الله ایزدی در نجف آباد معروف بودند؛ اما آیت الله امینی با آنها تفاوت داشت و ورودش در میان طلاب و امور اجتماعی محدود بود.
انسانی بسیار وارسته و باسواد
وی افزود: در آن زمان آیت الله جواد آملی و ایشان از شاگردان معروف علامه طباطبایی بودند. منظومه را با ایشان شروع کردیم. مرتب و منظم به درس می‌آمدند، منتهی از آن بیان معروف که معمولا اساتید حوزه باید داشته باشند برخوردار نبودند، ولی انسان بسیار وارسته و باسوادی بودند.
از نظر اجتماعی و سیاسی کمتر گرایش به شرکت داشتند
حجت الاسلام نادی درباره سیره سیاسی و اجتماعی آیت الله امینی در قبل از انقلاب گفت: در آن زمان جو حوزه تحت تاثیر حرکت‌های انقلابی بود. آیت الله امینی گرایش به امام داشتند، ولیکن جهت‌گیری انقلابی ایشان مانند آیت الله منتظری و آیت الله صالحی نبود. ما جلسات مختلفی در حوزه داشتیم چه در شهر نجف آباد چه استان اصفهان؛ نجف آبادی‌ها جلسه‌ای داشتند و بیش از ۵۰، ۶۰ نفر در این جلسه جمع می شدند. گاهی آیت الله منتظری، آیت الله مظاهری و آیت الله یزدی که الان رئیس جامعه ی مدرسین است حضور داشتند، ولی آیت الله امینی کمتر در این جلسات حضور پیدا می کردند. از نظر اجتماعی و سیاسی کمتر گرایش به شرکت داشتند. معمولا جاذبه‌ی انقلابی نداشتند و به همین دلیل نیروهایی هم که در بخش انقلاب فعال بودند کمتر با ایشان رفت و آمد و سروکار داشتند.
وی ادامه داد: بعد از انقلاب هم کمتر در جلسات ما شرکت می‌کرند، منتهی روند جلسات را جویا می شدند. ایشان در خصوص مباحث سیاسی و اجتماعی و حوزوی تنهایی می‌نشستند و با افراد صحبت می‌کردند، ولی در جلسات جمعی حضور پیدا نمی‌کردند.
نماینده پیشین مردم نجف آباد گفت: وقتی که همه نجف آباد تحت تاثیر حرکت های شهید منتظری بودند ایشان مشغول نویسندگی و درس‌های حوزوی بودند. تعداد زیادی از علماء و روحانیون نجف آباد قبل از انقلاب دستگیر شدند و به زندان رفتند. به خاطر فضای نجف آباد و فعالیت های آیت الله منتظری و فرزندشان شرایط به گونه بود که گویا نفس طلبه نجف آبادی بودن جرم بود، ولیکن آیت الله امینی چون حضور فعال نداشتند دستگیر نشدند. گرایش به آیت الله العظمی خمینی داشتند، ولی کمتر حضور داشتند.
وی در تحلیل علت کمرنگ بودن حضور آیت الله امینی در مجامع سیاسی و اجتماعی گفت: کتاب‌های زیادی نوشته و نویسندگی وقت گیر است. آدم باسوادی بود. می توانست با جهت گیری های انقلابی معرف تر شود. البته بعد از انقلاب وقتی که خبرگان تشکیل شد از ایشان استفاده شد. اما همچنان آن حضور فعال را نداشتند.
اختلاف نظر آیت الله امینی با آیت الله منتظری
حجت الاسلام نادی با اشاره به اختلاف نظر آیت الله منتظری و آیت الله امینی گفت: اختلاف نظر بین ایشان و آیت الله منتظری بود. واسطه شدیم. آیت الله منتظری ایشان را برای گفتگو پذیرفت لیکن نتیجه ای نبخشید. اختلاف نظر ایشان با آیت الله منتظری درخصوص مسائل سیاسی و مباحثی بود که بین امام و آیت الله منتظری وجود داشت و یک بار هم در نمازجمعه قم نسبت به آیت الله منتظری سخنانی را داشتند که موجب ناراحتی ایشان شده بود. در موارد اختلافی نظر آقای امینی این بود که آیت الله خمینی حاکمند و فعلا باید ایشان نظر بدهند.
انسانی فکور، دور اندیش و فوق العاده محتاط
شاگر آیت الله امینی درباره استاد خود گفت: ایشان یک انسانی فکور، دور اندیش و فوق العاده محتاط است. نسبت به درس و بحث پایبند بودند. اعتقادشان این بود که خدمت به نظام و خدمت به اسلام از طریق درس و بحث انجام می گیرد. و بر مبنای اعتقادش هم حرکت می کردند. در همان زمان انقلاب بسیار باسواد و فهیم بودند و روی مسائل و قضایا دقت می‌کردند، منتهی اثرگذار نبودند. وقتی انسان اثرگذار است که یا نیروی وسیع و گسترده ای تحت تأثیر فکری او باشند و یا ارتباط تنگاتنگی با او داشته باشند اما در مورد آیت الله امینی این صدق نمی‌کرد.
آیت الله امینی آرام، باسواد و نویسنده مبرزی است
وی پاسخگویی به مردم را یکی از ویژگی های بارز آیت الله امینی دانست و افزود: ایشان آرام، باسواد و نویسنده مبرزی است. پرمطالعه و پرکار است. این اواخر که در مسجد اعظم اقامه‌ی نماز می‌کردند، معمولا بعد از نماز می‌نشستند و هر کسی هر سوالی داشت سوال می‌کرد. علما و آقایان کمتر این کار را می‌کردند. ایشان می‌نشستند و تا آن آخر و وقتی که دیگر کسی نبود می رفتند. این رفتار حتی در بین ائمه جماعات هم کمتر دیده می شود.
بدون تحقیق و بررسی سخنی نمی گویند
حجت الاسلام نادی گفت: آیت الله امینی وقتی با کسی ملاقات و صحبت و گفت وگو می کنتد تا صورت مسأله را خوب نفهمند و تحقیق نکنند اظهارنظر نمی‌کنند. هر وقت که از ایشان سوال می‌کردیم تحقیق و بررسی می‌کردند و پس از جمع بندی نظر سایرین، نظر می دادند. آدمی نبود که به دنبال موقعیت و مقام بروند. داشتن پاسدار و محافظ هم به ایشان تحمیل شد. منزلشان اینقدر ساده بود که حتی در آن مکانی برای حضور پاسدارها نبود؛ پرکار و ساده زیست هستند.
شفقنا- «غلامحسین نادی» اهل نجف آباد و همشهری آیت الله امینی است. او سال ۴۳ طلبه شده و در سال ۴۴ وقتی به قم مهاجرت کرده با آیت الله امینی آشنا شده است. غلامحسین نادی به سبب حضور در جرگه‌های سیاسی قبل و بعد از انقلاب با علمای نجف آباد ارتباط نزدیکی داشته است. نادی قبل از انقلاب زندانی می شود و پس از انقلاب در دو دوره نماینده مردم نجف آباد در مجلس شورای اسلامی بوده و مدتی هم مسئولیت دادستانی اصفهان را برعهده داشته است.
آیت الله امینی از علما و نویسندگان معروف حوزه بودند و هستند
حجت الاسلام نادی در گفت وگو با شفقنا، درباره آیت الله امینی اظهار کرد: ایشان از علمای معروف حوزه و از نویسندگان آن دوران بود. آن زمان آیت الله منتظری، آیت الله صالحی و آیت الله ایزدی در نجف آباد معروف بودند؛ اما آیت الله امینی با آنها تفاوت داشت و ورودش در میان طلاب و امور اجتماعی محدود بود.
انسانی بسیار وارسته و باسواد
وی افزود: در آن زمان آیت الله جواد آملی و ایشان از شاگردان معروف علامه طباطبایی بودند. منظومه را با ایشان شروع کردیم. مرتب و منظم به درس می‌آمدند، منتهی از آن بیان معروف که معمولا اساتید حوزه باید داشته باشند برخوردار نبودند، ولی انسان بسیار وارسته و باسوادی بودند.
از نظر اجتماعی و سیاسی کمتر گرایش به شرکت داشتند
حجت الاسلام نادی درباره سیره سیاسی و اجتماعی آیت الله امینی در قبل از انقلاب گفت: در آن زمان جو حوزه تحت تاثیر حرکت‌های انقلابی بود. آیت الله امینی گرایش به امام داشتند، ولیکن جهت‌گیری انقلابی ایشان مانند آیت الله منتظری و آیت الله صالحی نبود. ما جلسات مختلفی در حوزه داشتیم چه در شهر نجف آباد چه استان اصفهان؛ نجف آبادی‌ها جلسه‌ای داشتند و بیش از ۵۰، ۶۰ نفر در این جلسه جمع می شدند. گاهی آیت الله منتظری، آیت الله مظاهری و آیت الله یزدی که الان رئیس جامعه ی مدرسین است حضور داشتند، ولی آیت الله امینی کمتر در این جلسات حضور پیدا می کردند. از نظر اجتماعی و سیاسی کمتر گرایش به شرکت داشتند. معمولا جاذبه‌ی انقلابی نداشتند و به همین دلیل نیروهایی هم که در بخش انقلاب فعال بودند کمتر با ایشان رفت و آمد و سروکار داشتند.
وی ادامه داد: بعد از انقلاب هم کمتر در جلسات ما شرکت می‌کرند، منتهی روند جلسات را جویا می شدند. ایشان در خصوص مباحث سیاسی و اجتماعی و حوزوی تنهایی می‌نشستند و با افراد صحبت می‌کردند، ولی در جلسات جمعی حضور پیدا نمی‌کردند.
نماینده پیشین مردم نجف آباد گفت: وقتی که همه نجف آباد تحت تاثیر حرکت های شهید منتظری بودند ایشان مشغول نویسندگی و درس‌های حوزوی بودند. تعداد زیادی از علماء و روحانیون نجف آباد قبل از انقلاب دستگیر شدند و به زندان رفتند. به خاطر فضای نجف آباد و فعالیت های آیت الله منتظری و فرزندشان شرایط به گونه بود که گویا نفس طلبه نجف آبادی بودن جرم بود، ولیکن آیت الله امینی چون حضور فعال نداشتند دستگیر نشدند. گرایش به آیت الله العظمی خمینی داشتند، ولی کمتر حضور داشتند.
وی در تحلیل علت کمرنگ بودن حضور آیت الله امینی در مجامع سیاسی و اجتماعی گفت: کتاب‌های زیادی نوشته و نویسندگی وقت گیر است. آدم باسوادی بود. می توانست با جهت گیری های انقلابی معرف تر شود. البته بعد از انقلاب وقتی که خبرگان تشکیل شد از ایشان استفاده شد. اما همچنان آن حضور فعال را نداشتند.
اختلاف نظر آیت الله امینی با آیت الله منتظری
حجت الاسلام نادی با اشاره به اختلاف نظر آیت الله منتظری و آیت الله امینی گفت: اختلاف نظر بین ایشان و آیت الله منتظری بود. واسطه شدیم. آیت الله منتظری ایشان را برای گفتگو پذیرفت لیکن نتیجه ای نبخشید. اختلاف نظر ایشان با آیت الله منتظری درخصوص مسائل سیاسی و مباحثی بود که بین امام و آیت الله منتظری وجود داشت و یک بار هم در نمازجمعه قم نسبت به آیت الله منتظری سخنانی را داشتند که موجب ناراحتی ایشان شده بود. در موارد اختلافی نظر آقای امینی این بود که آیت الله خمینی حاکمند و فعلا باید ایشان نظر بدهند.
انسانی فکور، دور اندیش و فوق العاده محتاط
شاگر آیت الله امینی درباره استاد خود گفت: ایشان یک انسانی فکور، دور اندیش و فوق العاده محتاط است. نسبت به درس و بحث پایبند بودند. اعتقادشان این بود که خدمت به نظام و خدمت به اسلام از طریق درس و بحث انجام می گیرد. و بر مبنای اعتقادش هم حرکت می کردند. در همان زمان انقلاب بسیار باسواد و فهیم بودند و روی مسائل و قضایا دقت می‌کردند، منتهی اثرگذار نبودند. وقتی انسان اثرگذار است که یا نیروی وسیع و گسترده ای تحت تأثیر فکری او باشند و یا ارتباط تنگاتنگی با او داشته باشند اما در مورد آیت الله امینی این صدق نمی‌کرد.
آیت الله امینی آرام، باسواد و نویسنده مبرزی است
وی پاسخگویی به مردم را یکی از ویژگی های بارز آیت الله امینی دانست و افزود: ایشان آرام، باسواد و نویسنده مبرزی است. پرمطالعه و پرکار است. این اواخر که در مسجد اعظم اقامه‌ی نماز می‌کردند، معمولا بعد از نماز می‌نشستند و هر کسی هر سوالی داشت سوال می‌کرد. علما و آقایان کمتر این کار را می‌کردند. ایشان می‌نشستند و تا آن آخر و وقتی که دیگر کسی نبود می رفتند. این رفتار حتی در بین ائمه جماعات هم کمتر دیده می شود.
بدون تحقیق و بررسی سخنی نمی گویند
حجت الاسلام نادی گفت: آیت الله امینی وقتی با کسی ملاقات و صحبت و گفت وگو می کنتد تا صورت مسأله را خوب نفهمند و تحقیق نکنند اظهارنظر نمی‌کنند. هر وقت که از ایشان سوال می‌کردیم تحقیق و بررسی می‌کردند و پس از جمع بندی نظر سایرین، نظر می دادند. آدمی نبود که به دنبال موقعیت و مقام بروند. داشتن پاسدار و محافظ هم به ایشان تحمیل شد. منزلشان اینقدر ساده بود که حتی در آن مکانی برای حضور پاسدارها نبود؛ پرکار و ساده زیست هستند.
