.jpg)
محمدتقی فاضل‌میبدی
شاید برای مسلمانان ایامی به زیبایی ماه رمضان در زندگی نباشد؛ ماهی که آدمیان را از زمین برکنده و به آسمان‌ها برمی‌کشاند و در صف معراجیان قرار می‌دهد. دعاهایی که در این ماه برای ما آموزش داده‌اند فلسفه وجودی انسان را در ارتباط با خداوند و همنوع خود به زیبایی ترسیم می‌کند. جمال و جلال ماه مبارک رمضان در این است که اهداف و غایات آن در زندگی این جهانی محقق شود. تمام احکام اسلامی دارای هدف و غایتی این‌جهانی است. یکی از اهداف بزرگ و بلند این ماه تحقق تقوای الهی در روح و روان آدمیان است. با وجود تقواست که هوی‌های نفسانی که اغلب گرفتار آنیم کنترل می‌شود. کینه‌ها از سینه‌ها فرو می‌نشیند، خودخواهی و خودپرستی رها می‌شود، منافع فردی در منافع جمع دیده می‌شود، اغراض شخصی سرنوشت نوعی را هدف نمی‌‌گیرد. ماه رمضان، ماه کرامت انسانی است. هدف دیگری که از نتیجه این ماه باید حاصل‌آید از بین بردن فاصله‌های طبقاتی است. از زمان امامان آموخته‌ایم که گرسنگی کشیدن در این ماه یعنی به یاد گرسنگان همیشه سال افتادن و با آن به شکل علمی مبارزه کردن و ریشه بدخیم فقر را از جامعه برکندن و ثروت‌های انباشته در دست عده‌ای معدود را به نفع عموم جامعه به جریان درآوردن. به ما آموختهاند روزه بگیریم تا به درد و رنج فقیران و محرومان پی ببریم. تفاوت طبقاتی و قطبی‌کردن جامعه به فقیر و غنی در اسلام محکوم است. آیات زیاد دعوت به زکات و انفاق و عدل و احسان گویای این است که نباید مردم گرفتار مشکلات اقتصادی باشند. در ماه رمضان با حفظ جنبه‌های معنوی آن باید دغدغه مسوولان کشور حل مشکلات اقتصادی مردم باشد. خداوند معیشت را با معنویت در این ماه درآمیخته است. معنویت بدون معیشت فاقد معناست. رمضان با فقر و بیکاری و تورم در تضاد است. عید فطر که عید متعلق به این ماه است یعنی شادباش روزی که فقیران و محرومان در سطح متوسط جامعه قرار می‌گیرند و با زکات و انفاق که وجهه نمادین دارد باید ریشه فقر را در جامعه خشکانید. تمام این اهداف در دعاهای این ماه نهفته است. این دعاها فقط لقلقه لسان و ثواب برای آخرت نیست بلکه دستور چگونه زیستن است. پیشوایان ما در دعاها به ما آموختهاند که رمضان ماه رحمت و شفقت و گذشت است. اگر این اهداف ذکر شده در این جهان محقق نشود در جهان آخرت هم نتیجه‌ای از ماه رمضان نخواهیم داشت. بنابراین چه زیباست که هر مسلمانی فلسفه تشریع این ماه را بازخوانی کند. با کمال تاسف امروز دنیای اسلام و الان در کشور عراق گرفتار مشکلاتی هستیم که در تضاد با فلسفه رمضان است. به نام دین به جان همدیگر افتادن و به نام اسلام همدیگر را تکفیر کردن، آدم‌کشتن، غارت کردن، آواره کردن و سایر بلایای خانمانسوز که به نام دین دنبال می‌شود را باید در این ماه مهار کرد و برای همیشه هم مهار کرد. دینی که خداوند برای نجات بشر فرستاده تمام آن رحمانیت است تا انسان را از درد و رنج نجات دهد. بنابراین تمام رهبران مسلمان اعم از شیعه و سنی از نیجریه گرفته تا افغانستان باید تفاهمی با هم داشته باشند تا این خشونت‌ها را مهار کنند. شوربختانه باید گفت در این روزگار هرکس اهداف سیاسی خود را دنبال می‌کند سوار بر مرکب دین می‌شود و عده‌ای از جاهلان را به دنبال خود می‌برد که تمام اینها در تضاد با اهداف دین است. کجای اسلام اجازه می‌دهند که یک گروهی به نام «بوکوحرام» دختران مسیحی را به اسارت بگیرند؟ کجای اسلام اجازه می‌دهند که گروهی تحت عنوان «داعش» وحشیانه به مسلمان‌ها حمله کنند و سر انسان‌ها را ببرند؟ و صدها مصیبت دیگر. امیدواریم به اهداف رمضان پیش‌رو؛ توجه کنیم و مسلمانان را از بلای گریبانگیر آنان، نجات دهیم.
