تاریخ 1381/4/4
بیانیه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه به مناسبت
بیست و یکمین سالگرد واقعه هفتم تیر ماه
بسمه تعالی
در آستانه بیست و یکمین سالگرد فاجعه هفتم تیر و انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی قرار گرفته ایم. به روان پاک شهدای بزرگ آن حادثه به ویژه شهید آیت الله دکتر بهشتی و شهید حجت الاسلام و المسلمین محمد منتظری درود می فرستیم و برای روح آن بزرگواران طلب رحمت و درجات عالیه از درگاه خداوند متعال می نماییم. از آنجا که آن فاجعه هولناک آغاز مرحله ای از جریانات خطرناکی بود که بعد اتفاق افتاد و جریان های نفاق و التقاط و جهل و تحجر همانند دو روی یک سکه آسیب های زیادی به انقلاب اسلامی و مبانی نظری آن وارد کرد و با ایجاد جو امنیتی حفاظتی باعث تغییر در نوع زندگی مسئولین و زی طلبگی آنان شد. لازم است با نگرشی دوباره پس از سالها که از آن حادثه می گذرد، عبرتی برای حال و آینده بگیریم و گفته جاودانه مولا علی علیه السلام را که فرمود"ان من اصرحت له العبر عما بین یده من المثلات حجزته التقوی عن تقحم الشبهات" مد نظر قرار دهیم و خود و همه راهروان امام و انقلاب را به تقوی و عبرت دعوت کنیم و حال و آینده را با نگاه به گذشته مصونیت بدهیم.
روشن است که انقلاب اسلامی ما انقلابی مردمی بود و رهبری آن را مرجع دینی عالیقدری بر عهده داشت که دعوت او بر اساس حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن بود و در فضای ایجاد شده دهه 50 و جو گرایش به مبارزه مسلحانه علیه رژیم، هیچ گاه خشونت و ترور را تایید نکرد و در آغاز دهه 50، هنگامی که سازمان به اصطلاح مجاهدین خلق نماینده ای را به حضور ایشان در نجف فرستاد و سعی کرد با استدلال به قرآن و نهج البلاغه مبارزه مسلحانه را عملی و سازمان را پیشتاز مبارزه با امپریالیسم معرفی کند، پاسخ منفی داد و اعلام کرد:"حرکت ما مردمی است و حرکت های مسلحانه گروهی به جایی نمی رسد." و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در یک سخن هوشیارانه خاطره خود را از این ملاقات این گونه نقل کرد :"نماینده سازمان پیش من آمد و دیدم که چه اندازه از قرآن و نهج البلاغه می خواند و تعجب کردم که می خواست مسئله ای را زیر لوای قرآن و نهج البلاغه پنهان کند."دیدگاه سازمان دیدگاهی التقاطی بود، برگرفته از فضای مارکسیست زده آن زمان که به روش های خشونت و ترور استالینی منجر شد به گونه ای که اساس خشونت را نیز در نظام جمهوری اسلامی پی نهاد و سر انجام مناسب با مقتضیات زمان به حذف فیزیکی حاملان تفکر و اندیشه اسلامی همچون شهید مطهری، بهشتی و شهدای محراب و شخصیت های دارای اندیشه و فرهیخته منجر شد و زمینه را برای ظهور عافیت طلبان فرصت طلب و خشونت گرایان متحجر آماده ساخت. بنا بر این نفاق و تحجر دو لبه یک قیچی بود که به دنبال بر افکندن نیروهای اصیل انقلاب و حاملان اندیشه امام بود.
اگر مطهری و بهشتی و مفتح با نزدیک شدن به دانشگاه و دانشجویان و روشنفکران در راستای وحدت عملی حوزه و دانشگاه کوشیدند، اما جریان خشونت طلب و تمامیت خواه با استفاده ابزاری از شعار های مقدس و انقلابی، تلاش نمود تا هر چه بیشتر بین حوزه و دانشگاه جدایی افکند و با متهم ساختن دیگران، مبانی فکری آن بزرگان را از دور خارج کند و اسلامی شعاری، ظاهر گرا و احساساتی را در عصر خرد و ارتباطات به جای اسلام و ارزشهای خرد گرایانه آن جایگزین کند و ثمره شیرین اسلام را که کرامت انسانی و احترام به مردم و دخالت دادن آنان در تعیین سرنوشت خود بود، به نام خدا و تعبد قربانی کند و این گونه القا کند که ترویج اسلام فقط با استبداد امکان پذیر است و حتی ایده نصرت به رعب را برای مسلمانان و حاکم شدن بر آنها ترویج کنند و آزادی و مشارکت و مردم سالاری را مخل به مبانی دین دانسته و معتقد شدند با طرح این مفاهیم اسلام آسیب می بیند و تحریک شدگان همین جریان بعضا نا آگاه در حوزه علمیه قم به بهانه های مختلف راهپیمایی راه می اندازند و مدرسه فیضیه این سنگر دفاع از علم و خرد و آزادی بیان و حکمت را محل تاخت و تاز قرار می دهند و به ساخت مقدس مراجع توهین می کنند و حتی برخی نهادهای علمی پژوهشی را که مانند آنان نمی اندیشند مورد حمله قرار می دهند و با دفاع از یک جریان محترم از تک صدایی دفاع می کنند و هرکس غیر از این دسته و گروه است را منحرف و مزدور می دانند!
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با احترام به ساحت مراجع معظم، علما و اساتید و تک تک دلسوزان پژوهش و تحقیق حوزه علمیه، اعلام می کند که این جریان تحریک شده، استقلال حوزه ها را به خطر می اندازد و وحدت حوزه و دانشگاه را که خون بهای شهدا بزرگ و اندیشمندان است از میان می برد و حوزه های علمیه را که در این عصر ارتباطات باید تئوری ساز و پاسخگوی هزاران شبهه ایجاد شده باشد و در رقابت فرهنگی متاعی قابل رقابت با فرهنگ های دیگر ارائه دهد و با توجه به مقتضیات زمان و مکان پاسخی برای حل مشکلات و معضلات این عصر ارائه دهد، دچار خمود و سکون می نماید و حرکت های احساسی و حذفی را عمده می کند و از همه مهمتر جنبه های معنوی و اخلاقی حوزه را که سنت سلف صالح بوده است، از میان بر می دارد که البته این جریان راه به جایی نخواهد برد و حوزه علمیه در پناه حضرت بقیه الله امروز پاسخگوی این نسل اسلام خواه خواهد بود که اساس آن بر حکمت و دعوت و موعظه حسنه است و پاس داشتن حرمت انسانها و کرامت آنها را مثل حرمت کعبه می داند و اندیشمندان و فرهیختگان را گرامی می دارد و اعتقاد به حق و مشارکت مردم در سرنوشت خود دارد و نباید اجازه داد که تحریک شدگان به ترور شخصیت بپردازند و سرمایه های ملی و نیروی انسانی را نابود کنند.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
