بسم الله الرّحمن الرّحیم
أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فىِ السَّمَاءِ؛ تُؤْتىِ أُكُلَهَا كلَُّ حِينِ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُون (ابراهیم: 24-25).
بیست و دوم بهمنماه، سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ملت شریف ایران، یادآور روزهای حماسه و تلاش و امید برای بهروزی و سعادت است. انقلابی که از میوههای درخت ایمان و جهاد است؛ بلکه خود، نهالی است که میوههای آزادی، استقلال، امنیت، رشد و پیشرفت، توسعه و تعالی و توفیقات همه جانبهی ایران و ایرانیان را باید از آن چید.
ملّت ایران همواره و خصوصاً در روزگار معاصر پیشرو اقدامات و حرکات سازنده در میان امّت اسلامی بوده است: از انقلاب ضداستبدادی و برقراری نظام مشروطه تا نهضت ضداستعماری و رهایی از سلطهی اجانب در جریان ملّی شدن صنعت نفت و سرانجام در روی آوری مجدّد به اسلام و احیای نقش اجتماعی و سیاسی دین و ابتنای حکومت بر ارزشهای دینی در انقلاب اسلامی 1357 و حتی پس از آن در مقاومت خودبنیاد و مجاهدت فداکارانه در برابر صهیونیزم متجاوز و الهام بخشی حرکتهای اخیر در کشورهای عربی، همه و همه در کارنامهی ایرانیان ثبت شده است.
انقلاب اسلامی از دو زمینهی مثبت و منفی ناشی شده است: زمینه منفی آن استبداد، بیعدالتی، اختلاف طبقاتی، فساد اداری، عقب ماندگی، بی اعتنایی به ارزشهای دینی و تباهی اخلاقی، فقر و تبعیض و وابستگی و حقارتی بود که مردم ما در دوران شاهنشاهی با آن دست به گریبان بودند و آن را احساس میکردند. عدم درک حاکمیت شاهنشاهی از مشکلات و بی اعتنایی به خواست ملّت و تلاش برای ساکت کردن صداهای اعتراض و درک دیرهنگام ضرورتهای جامعه و نشنیدن صدای ملّت تا آنجا که به فریاد تبدیل شد، مشتهای گره کرده را با فریادهای ملّت همراه کرد و کار از اصلاح به انقلاب کشید. زمینهی مثبت انقلاب اسلامی، هوشمندی ملّت ایران بود و اخلاص و صفای مجاهدان راه حق، ایمان و عقیدهی ملّت، دوستی و برادری و اعتماد متقابل در جامعه، روحیهی ایثار و فداکاری، درد محرومان و دغدغهی رشد و اعتلای کشور و دلبستگی به دین و ارزشهای دینی، تجربهی دو مصاف با استبداد و استعمار در یک قرن گذشته، بیاعتمادی به قدرتهای بیرونی و نگاه به درون، شبکه گسترده روحانیت و رابطهی صمیمی مردم با آنان که به منزلهی جامعهی مدنی فراگیر و کارآمد عمل میکرد و رهبری هوشمندانه، خدامحور، مردمی و قاطع بنیانگذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی(قده).
امروز بعد از گذشت 36 سال از آن روز بزرگ، به جاست که همهی ما کتاب انقلاب اسلامی ایران را ورق بزنیم، سطور درخشان آن را بنگریم و اگر در نقطهای خطا و خللی هست تدارک کنیم. نسبت وضعیت فعلی را با اهداف انقلاب بسنجیم، از پیروزیها و شکستهایی که در این مسیر داشتهایم درس بگیریم، زمینههای مثبت و منفی بروز انقلاب را در یاد داشته باشیم و با پایش مستمر جامعه، جایگاه آن عناصر را بسنجیم.
امام راحل(قده) بعد از پیروزی انقلاب، همّت خود را صرف نهادسازی کرد. اصرار آن بزرگوار بر تنظیم قانون اساسی و برقراری نهادهای دموکراتیک و نهادینه شدن حرکتهای انقلاب و استحصال جمهوری اسلامی از انقلاب اسلامی، نشان از هوشمندی و دلسوزی ایشان داشت و این در حالی است که از سویی در همهی انقلابها رهبران به عمد برای حفظ و استمرار وضعیت فوقالعاده انقلاب میکوشند و از محدود کردن خود در ساختارها میگریزند. با این که معظم له از همه جدی تر در تدارک مقدمات نهادهای قانونی تلاش می کردند و تمام ماموریت نخست وزیر منصوب خود، جناب آقای مهندس بازرگان، را هم همان ها قرارداده بودند، عشق و علاقهی مردم به آن رهبر بزرگشان چنان بود که فرمان او را بر هر قانون و قراری مقدم میداشت.
امروز بر ماست که از نظام گرانقدر جمهوری اسلامی پاسداری کنیم و از هر حرکت، اقدام و سخنی که باعث تخریب نهادهای قانونی کشور است پرهیز کنیم. محوریت قانون اساسی و تأکید بر قانون مداری، جلب اعتماد عمومی و تعمیق روابط صمیمانه در جامعه و میان مسئولین و بخشهای گوناگون، پرهیز از اتهام زنی و طرد نیروهای خوش سابقه و خیرخواه در جامعه، از لوازم این وظیفه است. جامعهای پویا و سرزنده بیش از هرچیز بر محور دوستی و همدلی استوار است. امروز برای ایستادگی در برابر تهدیدهای خارجی، برقراری آشتی ملّی و فضای تفاهم و دوستی ضرورتی انکارناپذیر است. هم جریانات سیاسی و فعالان اجتماعی باید در این زمینه مسئولانه و هوشیارانه عمل کنند و هم دستگاههای رسمی باید از تنگ نظری و سختگیریهای بیمورد پرهیز کنند. در این راستا، رفع موانع از فعالیتهای قانونی احزاب و نهادهای مدنی، آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر از خدمتگذاران جامعه از اولویت برخوردار است.
انقلاب اسلامی با شعار استقلال و با هدف عزّت و سربلندی ملّت ایران، تعامل حکیمانه با جهان و خصوصاً کشورهای همسایه و تأمین مصالح ملّت را سرلوحهی سیاست خارجی خود قرارداده است. در شرایطی که تحریمهای بینالمللی و تهدیدات منطقهای مشکلات و نگرانیهایی را برای مردم بوجود آورده است، بر همهی ما فرض است با حمایت از دستگاه دیپلماسی، آنان را در تحقق مصالح ملّی یاری کنیم و امید داریم که آنان نیز با برقراری روابط حسنه با کشورهای همسایه و اسلامی و تعامل سازنده با کشورهای جهان و پیگیری مجدّانه مذاکرات هستهای در چارچوب عزّت، حکمت و مصلحت به وظیفهی ملّی و تاریخی خود عمل کنند.
تلاشهای دولت محترم جهت رفع مشکلات اقتصادی جامعه قابل تقدیر است ولی افزون بر آن با تعمیق ارزشهای اسلامی باید فرهنگ قناعت و صرفهجویی و ارزشی دانستن کار مولّد و توجه به بهرهوری و تعاون عمومی و حمایت از اقشار آسیب پذیر را در جامعه گسترش داد.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با گرامیداشت یاد و خاطره بنیانگذار انقلاب اسلامی و شهیدان گلگون کفن این مرز و بوم، سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را به همهی حقخواهان و عدالتجویان و خصوصاً مردم شریف ایران تبریک گفته، از همگان درخواست میکند که تا تحقّق اهداف عالی انقلاب و نیل جمهوری اسلامی به نقطهی مطلوبی که در آرمانهای اسلام عزیز ترسیم شدهاست، همکاری و همدلی و تلاش را از دست ندهند و با شرکت در راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه بر اتحاد و همبستگی همه دلسوزان انقلاب تاکید کنند و نگذارند در صفوف طرفداران انقلاب اختلاف ایجاد شود.
والسّلام عليکم و رحمة الله و برکاته.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
18/11/1393