با توجه به تقارن بیست و دوم بهمن امسال با هفته وحدت و ولادت پیامبر عظیم الشأن انتظار می رود تعالیم آن بزرگوار را در جهت تحقق وحدت و اجرای عدالت، نقد پذیری حاکمیت و تحقق کرامت و آزادی انسان فراروی خود قراردهیم و با ایجاد فضایی باز و هموار، همگان را در اداره کشور مشارکت دهیم تا به اهداف و آرمانی که ملت برای آن قیام کرده است نزدیکتر شویم.
بسم الله الرحمن الرحیم
إن الله لایغیّر ما بقوم حتی یغیّروا ما بأنفسهم (رعد، 11).
ملت شریف و بزرگوار ایران که در سال 1357 انقلاب شکوهمند خود را به رهبری امام خمینی به پیروزی رساند، اهداف و آرمانی را دنبال می کرد که رژیم پیشین در تضاد و تقابل با آن قرارداشت. بی شک یکی از اهداف بزرگ این انقلاب، رهایی از استبداد و استعمار و به دست آوردن عزت، آزادی و استقلال بوده است. ملت ایران به دلیل مسلمان بودن، آزادی و استقلال خود را در تحقق جمهوری اسلامی می دید. از این جا بود که، برای نخستین بار در این کشور جمهوریت و اسلامیت در کنار هم قرار گرفت و نظام سیاسی کنونی ایران پدید آمد.
نقش اسلام، مردم، احزاب و مطبوعات در رسمیت بخشیدن به نظام در جای جای گفته ها و نوشته های مرحوم امام خمینی (قده) و قانون اساسی به خوبی آشکار است. از روزهای نخست پیروزی، قدرت های بزرگ که منافع خود را از دست رفته می دیدند در صدد بر آمدند تا نظام نوپای اسلامی را از مسیر اصلی خود منحرف کنند. ملت ایران بسیاری از این توطئه ها و ترفندها را پشت سر گذاشت. اما کسانی که از داخل، جمهوریت و نقش مردم را در تضاد با عقاید یا منافع خود می دیدند، تلاش کردند تا نقش جمهوریت نظام را کمرنگ و محدود سازند. ازاینرو احزاب، مطبوعات و انتخابات را پدیدهای غربی و غیر اسلامی تلقی می کردند و مشروعیت حکومت را تنها در نصب می دیدند. متأسفانه ما شاهدیم که در چند سال اخیر نقش مردم در تعیین سرنوشت خویش بسیار محدود شده است، که نمونه بارز آن در سلیقه ای کردن انتخابات است. به دنبال این محدودیت ها، تصمیم گیری های غیرکارشناسانه در اداره کشور گرفته شده که در عرصه های مختلف مصایب و مشکلات به بارآورده است. در این سالگرد پیروزی شایسته است ضمن تجلیل از دستآوردهای بزرگ که در سی سال گذشته داشته ایم، نکاتی را در عرصه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و قضایی در شرایط فعلی، که از آثار کمرنگ شدن نقش جمهوریت نظام است، به نقد و تحلیل گزاریم.
1- حوزه اجتماعی و اخلاقی: یکی از اهداف بزرگ پیامبر اسلام و تعالیم قرآن تأمین امنیت اجتماعی و اخلاقی است. رسالت پیامبر اسلام تتمیم مکارم اخلاق بوده است. انقلاب اسلامی در راستای تحقق اخلاق اسلامی صورت گرفت. سؤال این است که جامعه ما نسبت به هنجارهای اخلاقی و ارزشهای دینی در چه فاصله ای ایستاده است؟ در چند سال اخیر که بیشترین شعارهای دینی در رسانه های عمومی و سخنرانی ها به گوش رسیده است آیا آمار جرایم تا چه میزان کاهش یافته است؟ آیا آمار اعتیاد، طلاق، قتل و سایر مسایل اخلاقی افزایش یافته یا رو به کاهش است؟ آیا به تعهداتی که مسئولین با مردم داشته اند و سخنانی که گفته اند تا چه میزان عمل شده است؟ آیا بازده هزینه های کلان تبلیغاتی و تأثیر آن در جامعه رضایت بخش است؟ اگر پاسخ پرسشهای فوق منفی است، جادارد در این سالگرد انقلاب یک آسیب شناسی جدی و عملی از سوی کارشناسان صورت بگیرد.
2- حوزه فرهنگی: آمار تولید کتاب، فیلم، مطبوعات و سایر مقولات فرهنگی و هنری گویای این است که ما در حوزه فرهنگ دچار نقصهای زیادی بوده ایم. ممکن است از لحاظ کمیت آمار و گزارشهای خوبی ارائه شود اما از لحاظ کیفیت دچار افت و تنزّل بوده ایم. بسیاری از برنامه های مذهبی که از رسانه های عمومی پخش می شود محتوای درستی ندارد و غالبا توأم با تحجر و خرافات است و نسل جوان را از دین گریزان می کند. در حوزه هنر، تلاش بر این است که استقلال از هنرمندان گرفته شود.
3- حوزه اقتصادی: با وجود درآمدهای ارزی بی سابقه در سالهای اخیر، به علت بی اعتنایی به نظام کارشناسی و حذف بعضی از نهادهای آن، فقدان روند درست تصمیم گیری، بی انضباطی شدید مالی دولت و عدم پایبندی به قانون، مجرای هزینه این درآمدها از نظر سازمانهای ناظر مالی کشور روشن نیست. با وجود درآمد ارزی یادشده، ظرفیتهای اقتصادی و فضای کسب و کار کشور نه تنها بهبود نیافته، بلکه تخریب نیز شدهاست. مروری بر عملکرد متغیرهایی مانند رشد اقتصادی، سرمایه گذاری، تورم، بیکاری، کاهش ارزش پولی و... گواهی بر این مدعاست. جادارد در این ایام، بار دیگر به ارزیابی علمی کارکرد اقتصادی در سالهای اخیر پرداخته شود؛ مشکلات و علل وضعیت تلخ کشاورزی، صنعت، تجارت و به ویژه واردات بی رویه مورد بررسی قرار گیرد و از دلایل علمی وقوع اختلاس در نظام بانکی، خصوصی سازی ها، ورشکستگی برخی از صنایع، فشار شدید بر کارگران و... سؤال شود.
4- حوزه قضا: بنیادی ترین نهاد یک کشور دستگاه قضایی آن کشور است که باید عادل و مستقل باشد. امنیت، جان، مال، ناموس و حقوق مردم در گرو عدالت و استقلال این قوه است. امام علی (ع) در دوران خلافت خود با حضور در دادگاه به عنوان متهم اهمیت استقلال دستگاه قضا را به همه بشریت گوشزد کرد. جادارد در این سالگرد انقلاب بنگریم که دستگاه قضایی ما از لحاظ استقلال و عدالت در کجا ایستاده است؟ کسانی که به عنوان متهم یا محکوم سیاسی در حصر و حبس می باشند آیا در دادگاهی عادلانه و با حضور هیأت منصفه و به طور قانونی محاکمه شده اند یا جناح بندی های سیاسی، که در سالهای اخیر شدت گرفته، در دستگاه قضایی اثر گذاشته و باعث شده است که منتقدان دلسوز، محبوس یا منزوی شوند؟ آیا ملت ایران تا چه حد به دستگاه قضایی اعتماد دارد و احساس امنیت می کند؟ آیا دادرسی و رسیدگی به پرونده ها در شأن نظام جمهوری اسلامی انجام می شود؟
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم ضمن تبریک سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی روند کشور را به شکل کنونی نگران کننده می بیند و از مسئولان و کارشناسان می خواهد در کنار تجلیل از انقلاب و دستآوردهای آن آسیب ها و نقصان ها را به نقد و تحلیل گزارند؛ نخبگان و ناقدان را به رسانه ها دعوت کنند تا عملکرد مسئولان را بی طرفانه بررسی کنند و مسئولان با سعه صدر به آنها گوش دهند و عمل کنند؛ از قوه قضائیه می خواهد تا با حفظ استقلال و عدالت در پرونده زندانیان سیاسی تجدید نظر کند تا بی گناهی در حصر و حبس نماند؛ همچنین، از قوای نظامی و انتظامی کشور می خواهد تا بر اساس توصیه مؤکّد امام از ورود در مناقشات سیاسی خودداری کنند.
با توجه به تقارن بیست و دوم بهمن امسال با هفته وحدت و ولادت پیامبر عظیم الشأن انتظار می رود تعالیم آن بزرگوار را در جهت تحقق وحدت و اجرای عدالت، نقد پذیری حاکمیت و تحقق کرامت و آزادی انسان فراروی خود قراردهیم و با ایجاد فضایی باز و هموار، همگان را در اداره کشور مشارکت دهیم تا به اهداف و آرمانی که ملت برای آن قیام کرده است نزدیک تر شویم.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
13/ 11/ 1390
