تاریخ 1383/11/25
بيانيه مجمع مدرسين و محققين حوزه علميه قم به مناسبت
فرا رسيدن اربعين حسيني
بسمه تعالی
ان الحسين مصباح الهدي و سفينة النجاة
بر پايي مجالس سوگواري در ايام شهادت پيشوايان مظلوم شيعه بالاخص سرور شهيدان حضرت حسين بن علي (ع) از شعاير مذهبي و جزء سنت ديرينه شيعيان بويژه ايرانيان است. كيست كه بياد مصايب آنان بيافتد و در اندوه آنان نسوزد؟ و ترويج تعاليم اسلام و بيداري و آگاهي مسلمانان، عمدتا از اين راه ممكن و ميسر بوده است. جدا از اين كه مراثي اهل بيت شعاري معقول و مقبول است. پيشوايان دين خود بر اين امر انگشت تأكيد نهاده اند. سرآمد اين مراثي ، واقعه بي نظير عاشورا است كه از تراژدي هاي برجسته تاريخ جنگ هاي حق و باطل است و در هيچ عرصه اي از تاريخ يك جريان باطل سياسي به اين شگفتي رسوا نگشته است. تمام تلاش امويان بر اين بود تا آداب و رسوم جاهليت را در كسوت خلافت و سپس سلطنت اسلامي به جزيرة العرب و ساير بلاد اسلامي باز گردانند و عقده هاي شكست خورده در بدر و احد و ساير غزوات و سريه ها، به نام حاكميت اسلام جبران نمايند. با منع كردن مسلمانان از نقل احاديث پيامبر (ص) آن ها را در محاصره فرهنگي قرار دهند تا معنويت و عدالت، حريت را در مسلخ زور مداري و قدرت طلبي ذبح نمايند و تنها شعاير بي روح از اسلام بر زبان ها باقي گذارند. حركت حسين بن علي (ع) در اين راستا صورت مي گيرد تا جريان جاهليت را، كه مي خواهد در لباس اسلام باز گردد، از ريشه بخشكاند و معنويت، عدالت و حريت را دوباره به جامعه اسلامي باز گرداند. بنابراين، احياي تراژدي عاشورا براي آگاهي عصرها و نسل ها يك امر ضروري و از شعاير لا ينفك فرهنگ اسلامي است.
اما هزار دريغ و درد، از روزي كه غاصبان خلافت وحكومت و طماعان قدرت و ثروت رسوايي خود را در اين جنبش جهان بر انگيز ديدند، به جاي اين كه در مقام نفي آن بر آيند، زيرا شدني نبود چون اين واقعه از پيشاني تاريخ، زدودني نيست، چاره ديگر كردند و در صدد تحريف آن بر آمدند. اگر امويان نجات خود را در راه تحريف اسلام ديدند، دسته ديگر علاوه بر تحريف اسلام، تحريف واقعه عاشورا را نيز ضروري مي ديدند. جرياني كه در يك فرهنگ تمام عيار جلوه كرده بود و مي توانست و مي بايست معنويت، عدالت و حريت را به عنوان اركان انسانيت براي هميشه پاس بدارد، تنها به ترويج گريستن بر آن بر آمدند. تحريف واقعه عاشورا كم از تحريف اسلام و قرآن نيست. اسلام موقعي از تحريف پالوده مي شودكه دامنه واقعه عاشورا از تحريف و آلايندگي پيراسته گردد. سر آغاز تحريف عاشورا از سوي حاكمان غاصب و مروجان و مبلغان درباري صورت گرفت اما جهالت پاره اي از دينداران متنسك بر اين تحريف گرد افشاني كرد. و اين فرهنگ آرماني انساني را از درون بفسردگي برد و جلوه عاشورا را تنها در اشك ريختن و ماتم گرفتن بسنده كرد و تعاليم ديني و انساني كه فرزند زهرا از مدينه تا ظهر عاشورا و پس از آن، خواهر بزرگوارش حضرت زينب و فرزند بزرگوار امام سجاد (ع) براي حيات بشريت به جا گذاشتند، به گونه اي در پاره اي مداحي ها و برخي روضه خواني ها منحل گشت و به تعبير امام علي (ع) چون پوستين وارونه اي به در آمد كه حقيقت آن قابل رؤيت نمي بود و غربت و مظلوميت امام حسين (ع) در آن حادثه بي نظير، در برابر غربت و مظلوميت تعاليم ناب آموزگار بزرگ تاريخ كه در ميان كثيري از مسلمانان در محاق تاريخ فرورفته است، ناچيز مي باشد؛ چرا كه مظلوميت يك فرهنگ و مكتب بسي رنج آورتر از مظلوميت شخص و خاندان او می باشد و ما ، در اين جا فرهنگ و مكتب حسيني را غريب تر از خود اين امام همام مي بينيم. اسف بار تر اين كه در اين روزگار بر دامنه اين بدعت و تحريف افزوده مي شود. و در اين راستا اغراض و دست ها به چشم مي خورد كه آگاهانه يا از روي عمد به اين مسائل دامن مي زد، ما در عين اينكه براي روضه خواني و مديحه سرايي اهل بيت احترام والايي قايليم و آن را ارج نهاده و ضروري مي دانيم ولي رواج پاره اي از مطالب و غلوها را موجب وهن اسلام و تشيع تلقي مي كنيم كه آثار سوء آن بر كل امت اسلامي و متهم شدن تشيع و مكتب اهل بيت به مسايلي كه از آن بري است مي شود . در اين جا بر خود فرض مي دانيم از مراجع بزرگواري كه در برابر اين تحريفات و بدعت هاي وهن آلود موضع عالمانه گرفتند و اخطار كردند، تقدير نماييم و اميدواريم عالمان دين، بالاخص مراجع تقليد شيعه با انسجام بيشتر در برابر بدعت هايي كه به نام روضه امام حسين و يا در ايام سوگواري صديقه كبري حضرت فاطمه زهرا (س) صورت مي گيرد، حقيقت را بگويند زيرا تحريف عاشورا جز تحريف اسلام نخواهد بود و جلوه و بقاي تشيع در جلوه و بقاي درست عاشورا است.
مجمع مدرسين و محققين حوزه علميه قم
